Oktober 2019. Ik ben op reis in Bénin. Ruim zes uur is het rijden vanaf het vliegveld in Cotonou naar Parakou. We passeren verschillende dorpen. In en bij de dorpen is het een drukte van belang. Langs de kant van de weg bieden vrouwen hun koopwaar aan. Tussen de dorpen rijden we doorkilometers groen. Af en toe staat er een huis. Hier loopt een jongeman met een kudde koeien. Daar een vrouw met een bos takken op haar hoofd. En verderop staat een man met een dode kip in zijn hand. Het geeft een indruk van het land. Hoe de mensen leven. Hoe de mensen wonen. Hoe de mensen werken. Met of zonder opleiding.
Op werkdagen heb ik vooral veel vergaderingen op kantoor bij de partnerorganisatie. Zaterdagmiddag ga ik met de partner op pad. We bezoeken eerst een klooster. Al gauw hebben we het daar gezien. Op de bonnefooi rijden we naar Centre de formation Songhaï, een agrarisch centrum voor landbouwtraining en -onderzoek. Een student -ik weet zijn naam niet meer- is bereid ons mee te nemen in het gebied van meer dan 200 hectare. Om zomaar iets te laten zien van wat hij leert en waarmee ze zich daar bezighouden. Er staan veel verschillende gewassen. Onder andere rode pepers. Zelfs aardbeien. Hij laat nog meer zien. Vruchtwisseling, waarbij restanten van het vorige gewas blijven liggen – de restanten dienen als bemesting en tegelijk onkruidbestrijding. Druppelirrigatie. Compost maken – er wordt geen kunstmest gebruikt. Zaden veredelen. Varkens en eenden houden. Vissen kweken.
Ik was verwonderd hoe op zo’n enorme schaal een diversiteit aan kennis wordt ontwikkeld en gedeeld. En dan een jongeman -ik schat zo’n 18 jaar- die zomaar in een paar uur iets daarvan laat zien. Deze jongeman heeft de potentie om een eigen landbouwonderneming te runnen, waarmee hij mogelijk een aantal jongeren werk kan bieden. Werk, waarmee hij inkomen heeft. Werk, waardoor hij mensen ontmoet. Werk, waarmee hij een bijdrage levert aan de maatschappij.
Juist met deze stap -het starten van een onderneming- helpen we in het Werk en Opleiding-programma veel jongeren. We ondersteunen bijvoorbeeld bij het schrijven van een business plan, toegang krijgen tot een bankfinanciering en coaching. Zo nodig helpen we hem aan gedreven werknemers. In onze aanpak is de ambitie van de jongere leidend en sluiten we aan bij de kennis en vaardigheden die ze al in huis hebben.
Hun ambitie is onze uitdaging.
Over de auteur
Ernst Prosman werkt als grantmanager projecten in West-Afrika. Vanuit die rol werkt hij samen met onze partners de budgetten van de projecten uit en controleert hij de financiële rapportages. Daarnaast werkt hij mee in de voorbereidingsfase van nieuwe projecten om een realistisch budget op te stellen of een businesscase door te rekenen.
