‘In Sierra Leone zitten de kinderen nog op school’ *
Umaru Fofanah (partnerorganisatie CTF) over de impact van corona
* UPDATE 30 maart: inmiddels zijn ook de scholen in Sierra Leone gesloten. De laatste updates vindt u op ons liveblog.
Kun je kort iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Umaru Fofanah. Ik werk voor Cotton Tree Foundation, een lokale non-profitorganisatie in Sierra Leone, als lid van het onderwijs- en sponsoring-coördinatieteam.
Welke impact heeft het coronavirus op jullie leerlingen?
In Sierra Leone zitten kinderen op school en krijgen ze normale lessen. De regering heeft geen scholen gesloten omdat we geen enkel geval van COVID-19 hebben geregistreerd. Wel zijn openbare bijeenkomsten vanaf 100 personen stopgezet of verboden, dus ook alle sportevenementen in de scholen en de schoolvergaderingen. Docenten nemen de nodige voorzorgsmaatregelen. We zijn begonnen met de gezondheidscontrole van alle sponsorkinderen, verstrekken extra hygiënematerialen (zoals zeep en desinfecterende middelen) en er zijn dagelijks temperatuurcontroles voor alle leerlingen. Sponsorkinderen krijgen nog steeds dagelijks een maaltijd.
Welke impact heeft het coronavirus op het land Sierra Leone?
Momenteel stelt de regering maatregelen in om te voorkomen dat het land COVID-19 krijgt en dit begint effect te hebben op het leven van mensen. Zo stijgen de prijzen van essentiële goederen en mensen uit risicolanden worden 14 dagen in quarantaine geplaatst voordat ze ons land binnenkomen. Welvarende families kopen etenswaren in en slaan deze op in hun huizen. De meeste families van gesponsorde kinderen kunnen dit zich niet veroorloven. Momenteel vormen de prijsstijgingen van essentiële goederen en diensten voor de meeste ouders een uitdaging. Mensen zijn bang dat er in de nabije toekomst schaarste aan essentiële goederen zal zijn.
De scholen zijn echter open, er worden lessen gegeven op alle scholen in het hele land en de sponsorkinderen ontvangen de ondersteuning die zij nodig hebben. Als de scholen toch moeten sluiten, zal dit op andere manieren doorgaan. Denk aan het verstrekken van maaltijden, lesgeven via radiostations, het verstrekken van zonneradio’s voor toegang tot radiolessen, ondersteuning aan docenten en tweewekelijkse medische controles van sponsorkinderen.
Je hebt ook te maken gehad met de ebola-virusepidemie. Ben je bang?
Mensen zijn echt bang voor COVID-19. Ze hebben ebola en de verwoestingen ervan op het leven van mensen en de economie van het land ervaren. Sierra is voornamelijk afhankelijk van andere landen voor voedselproducten en andere grondstoffen. De sluiting van grenzen en beperkende maatregelen rondom reizen draagt bij tot meer angst onder de bevolking. Daarom houden ze zich aan de preventieve maatregelen.
Wil je nog iets anders delen?
Momenteel is Sierra Leone het enige Mano River-land dat geen enkel geval van COVID-19 heeft gemeld. De regering is waakzaam wat betreft reizigers die naar Sierra Leone komen. De regering heeft een brede werkgroep gevormd, die ook bestaat uit voormalige leden van het ebolateam, om hun expertise in te zetten tijdens de huidige situatie.
* UPDATE 30 maart: inmiddels zijn ook de scholen in Sierra Leone gesloten. De laatste updates vindt u op ons liveblog.
‘Wat fijn dat jullie zo stil zitten te luisteren!’
Jan Willem Baars geeft zijn leerlingen uitleg via video’s
Kun je kort iets over jezelf vertellen?
Ik ben Jan Willem Baars, sinds 2002 docent wiskunde op de Guido de Brès in Rotterdam. Daarnaast werk ik als beeldcoach voor docenten, waarbij ik hen ondersteuning bied om nog beter te worden in hun vak. Die combinatie van lesgeven en coachen vind ik mooi. Ik houd van uitdaging en tegelijkertijd kan ik voor de klas enorm genieten van de kinderen.
Welke impact heeft het coronavirus op jullie leerlingen?
De school is dicht, leerlingen zitten thuis. Spannend vind ik wat het effect op de leerlingen zal zijn, dat probeer ik op dit moment te volgen. Het kan positief uitpakken wanneer leerlingen denken: er wordt meer van mijn zelfstandigheid gevraagd, dus ik ga goed mijn best doen. Het kan ook zijn dat er een beeldvorming ontstaat van: het wordt wel gecompenseerd, ik ga gewoon niks doen. Hoe daar thuis mee omgegaan wordt, zal ook heel divers zijn.
Hoe ziet lesgeven er op dit moment voor jou uit?
Ik neem mijn uitleg op met een videocamera. Mijn leerlingen krijgen een e-mail met het huiswerk, uitleg over wat ze kunnen doen als ze vastlopen en een link naar Youtube met de instructievideo. Ik doe mijn uitleg in een vlot tempo en tegen mijn leerlingen zeg ik: houd je schrift erbij, en de pauzeknop is je grote vriend. Daarnaast probeer ik collega’s die hierin geïnteresseerd zijn, te ondersteunen bij het maken van video’s.
Wat vinden je leerlingen van de video’s?
Ik krijg van hen veel waardering. De video’s hoeven ook echt niet perfect te zijn, ik laat bijvoorbeeld weleens een stift vallen. Dat zorgt voor grappige effecten. Pas zei ik voor de grap: wat fijn dat jullie zo stil zitten te luisteren! Humor vind ik belangrijk in deze situatie. En ook dat je als docent zichtbaar bent voor de leerlingen. Het leerproces van een leerling staat of valt met een veilig klimaat, met de docent die voor de klas staat. Dus wanneer jij als docent laat zien: ik heb hart voor de leerlingen, ik ga jullie erdoorheen slepen, dan krijgen leerlingen het veilige gevoel: hij gáát ervoor.
Wil je nog iets delen?
Op dit moment zie ik veel creativiteit ontstaan. Zelf probeer ik óm te denken en ik zie heel veel kansen. Wij als christenen kunnen deze kansen benutten, bijvoorbeeld door handreikingen te bieden en er te zijn voor onze naaste. En doordat we op dit moment het reguliere onderwijs moeten ontberen, is de kans aanwezig dat er in de maatschappij een grotere waardering komt voor ons onderwijs.