Een vakschool naast de vuilnisbelt

Op de eerste dag van onze reis voor ‘Geloof en Werk’ (zie kader) bezoeken we een vakschool van partner CCT in Rodriguez, ten noordoosten van Manilla. Dit is vlakbij Payatas, een enorme vuilnisbelt. Rondom deze vuilnisbelt is een wijk ontstaan waar mensen leven van afval sorteren. We rijden door de wijk naar de school. Er is veel bedrijvigheid, het doet gezellig aan. Gezellig, als je niet let op het gebrek aan hygiëne en veilige behuizing. En als je niet kijkt naar kleine kinderen die in het vuil zitten, of meehelpen met sorteren.

Smokey Mountain
De vuilnisbelt is zo groot, het wordt ook de ‘rokende berg’ genoemd. In juli 2000 was hier een enorme ramp doordat het vuil begon te schuiven, een landslide. Hierdoor kwamen destijds veel mensen om die woonden bij de vuilnisbelt. ‘Squatters’ noemen ze de mensen die geen eigen grond hebben, maar zomaar ergens een huis bouwen van materiaal dat ze tegenkomen. Sponsorkind Kate was daar ook een voorbeeld van.

Connectie met werkgever
Veel jongeren op de school komen uit deze wijk. Je zou het niet zeggen als je ze ziet lopen. Vrolijke studenten met een net polootje, goed onderweg om een vakman of vakvrouw te worden. De vakschool biedt training aan in elektrotechniek, timmerwerk en tegelzetten. Zo’n opleiding duurt gemiddeld 4 à 5 maanden. Een belangrijk deel van de studenten vindt werk bij Wilcon, een soort Gamma of Praxis op de Filipijnen. Wilcon is ook de hoofdsponsor van deze onderwijsinstelling en stelt onder andere de gebouwen beschikbaar. We spreken met studenten, trainers, de schooldirectie en de schoolpastor.

Ieder zijn eigen verhaal
Studenten Marjorie en Elmer vertellen hoe ze op de school zijn gekomen en hoe ze de toekomst zien. Marjorie: “Als dame op een technische opleiding heb ik het niet makkelijk zou je denken. Niets is minder waar: ik word behandeld als een echte prinses. De mannen zorgen goed voor me. Ik vind het mooi om met mijn handen te werken, creatief te zijn. Techniek past bij me ja.” Elmer had eerst wat andere banen, maar is op zoek naar beter werk. De vakschool staat goed bekend, dus de keuze was snel gemaakt. Hoe ervaart hij het hier op school? “De docenten zijn erg betrokken bij ons. Ze houden contact, ook als we niet op school zijn. Doordat we intensief met elkaar optrekken, leren we hen kennen en zij ons. Zo kan je ook de dingen delen waar je mee zit. Dat is belangrijk, want we hebben allemaal ons eigen verhaal waarmee we hier komen.”

Betrouwbaar zijn
De drie oud-studenten Ian, Jhan en Orly vertellen over de baan die ze hebben en hoe hun opleiding hen heeft geholpen. Ze werken hard. Orly: “Soms lijkt het alsof ik twee banen moet doen in de tijd van één. Maar ik klaag niet. Ik wil laten zien dat ik betrouwbaar ben en dat mijn werkgever op me kan bouwen.” De jongens werken bij Wilcon, dus hun technische achtergrond komt goed van pas. Ze werken niet zelf met de techniek, maar snappen hoe het werkt en kunnen klanten adviseren.

Mijn moeder dacht dat ik priester werd
Wat de Bijbelse waarden voor hen betekenen? Ian: “Ik lees nu zelf de Bijbel. Van huis uit zijn we katholiek, dus dat was ik helemaal niet gewend. Mijn moeder dacht even dat ik priester werd, zo uitzonderlijk is het om de Bijbel te lezen als je niet in de kerk werkt.” Jhan: “Wat ik heb geleerd is om nederig te zijn en respect te hebben voor anderen, zoals collega’s, ouderen en leidinggevenden.” Op straat leerden de jongens andere manieren, daarom is het belangrijk dat ze op school deze zaken meekrijgen voordat ze aan het werk gaan.

Niet vanzelf
Waar ze het over eens zijn: zonder opleiding zaten ze nu nutteloos thuis. “We verveelden onze moeders en hingen wat op straat.” Een probleem dat de pastor Roman herkent. “Als jongeren niks te doen hebben, komen ze niet tot goede dingen. Drank en drugs zijn een groot probleem, mede door verveling en gebrek aan structuur. We bieden de jongeren een kans op een toekomst, daar hoort ook discipline en vorming bij. Anders zijn ze hun baan zo weer kwijt. Het is een hele overgang: van vervelen tussen het vuilnis naar werk en presteren. Daar begeleiden we de jongeren intensief bij, dat gaat niet vanzelf.”

Minions
Als we naar buiten gaan voor een foto, valt ons verschil in lengte op. “We zijn net minions vergeleken bij jullie Nederlanders.”