De 13-jarige Georges* woont in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti. Hier gaat hij naar school en bouwt hij aan zijn toekomst. Maar de stad is niet de plek waar hij is geboren en onderwijs was niet altijd vanzelfsprekend. We spreken Georges en zijn Child Advocate Frantzo.
Georges: ‘Ik kom uit een kleine stad in het zuidoosten van het Haïti. Mijn vader en moeder zijn overleden toen ik nog maar één jaar oud was.’ Georges werd de afgelopen jaren opgevangen door drie verschillende families. Zijn zeven broers en drie zussen is hij uit het oog verloren. In al die jaren heeft Georges maar zes maanden onderwijs gevolgd. Vaak moest hij allerlei klusjes doen voor zijn gastgezin. Dit was ook het geval op die dag in 2020, toen Georges in contact kwam met Restavek Freedom, de partnerorganisatie van Woord en Daad.
Hout halen
Child Advocate Frantzo vertelt: ‘Ik zag Georges onder schooltijd hout halen. Hij droeg een korte broek, oude sandalen en een vuil en gescheurd overhemd. Toen ik hem benaderde, stond hij erg open om met me te praten. Hij vertelde me zijn naam en waar hij woonde. Ook vertelde Georges dat hij niet naar school ging, maar hij kon niet zeggen waarom niet. Wat mij al snel opviel was dat hij intelligent is en graag naar school zou gaan.’
Recht op onderwijs
Na deze ontmoeting wist Frantzo waar Georges woonde. Ze besluit langs te gaan om zijn gastgezin te ontmoeten en te vragen of hij via het onderwijsproject naar school wil gaan. ‘Zijn gastmoeder wilde eerst niet dat Georges zou worden opgenomen in het programma van Restavek Freedom. Ze kon niet begrijpen dat hij recht had op onderwijs. Ze vond dat hij moest thuisblijven om op haar kinderen te passen en haar te helpen met haar klusjes, want dat was de reden waarom ze hem in huis had genomen. Ik nam de tijd om haar uit te leggen waarom Georges wél recht heeft op onderwijs en vertelde haar wat er in de toekomst zal gebeuren als ze hem geen kans geeft om naar school te gaan.’ Deze uitleg had effect. De gastmoeder stemde ermee in om Georges voor het programma in te schrijven.
‘Ik kan nu een bladzijde in een boek lezen!’
Sinds die dag gaat Georges naar school. ‘Georges is enthousiast om naar school te gaan, want hij wil graag leren. Hij heeft thuis echter te weinig tijd voor zijn huiswerk. Zeker in het begin was dit erg lastig voor hem, wat hij kon nog niet lezen en schrijven. Gelukkig kon Georges bijles volgen. ‘Ik kan nu een bladzijde in een boek lezen! Als de leraar vraagt wie er wil lezen, ben ik de eerste die mijn hand opsteekt. Mijn klasgenoten noemen me daarom ‘Ban devan’ (voorste schoolbank). Thuis help ik nu de kinderen van mijn gastgezin met lezen.’
Goede resultaten
De bijles heeft zichtbaar resultaat. Voor het eerste examen dit schooljaar scoorde Georges 6,55 op 10. Tijdens het tweede examen haalde hij 7,02 op 10. Frantzo: ‘Ik ben blij dat kinderen als Georges bijles kunnen ontvangen en de kans krijgen om vooruitgang te boeken!’
*Naam is gefingeerd om privacy redenen.
