De wind is veranderd, grilliger geworden, waardoor het lastiger is om te vissen. Daarover zijn Natkunalingam Paanchaaliyammaa, Kanthasamy Yolendran en Sri het eens. De drie inwoners van het vissersdorp Moonrampitty in het noorden van Sri Lanka merken dat het weer verandert. Ze zijn bezorgd over de toekomst van de visserij en hun dorp. Zij vertellen hoe klimaatverandering doorwerkt in de gemeenschap.
Sri (foto boven) werkt al sinds zijn veertiende in de vissector. ‘In mijn beleving is het klimaat veranderd. De windpatronen zijn niet meer zoals we dat gewend waren in de verschillende seizoenen. De wind verandert van richting en er zijn zelfs orkanen.’
Natkunalingam Paanchaaliyammaa
Weggeslagen duin
Het witte strand is traditioneel de landingsplaats voor de vissersboten. Vroeger lag er een duin langs het strand, maar die is verdwenen. De orkaan die in 2020 over het dorp raasde, beschadigde het duin dat het dorp tegen de zee beschermt. Ook illegale afgravingen beschadigden het duin. ‘Het duin is verdwenen en we zien de zee steeds meer land overspoelen,’ vertelt Kanthasamy Yolendran.
Een plan om het duin te herstellen is tot nu toe niet uitgevoerd. Sri vreest dat het dorp in de zee zal verdwijnen: ‘Ik ben bang dat ons dorp zal overstromen in de komende jaren, als het weer zich zo blijft ontwikkelen.’ Ook Natkunalingam Paanchaaliyammaa vreest dat klimaatverandering het leven in het dorp blijvend zal veranderen.
Onvoorspelbare wind
De bejaarde Natkunalingam is een betrokken lid van de gemeenschap. Ze is bang dat de visserij helemaal zal stilvallen: ‘Ik maak me zorgen over de mensen in het dorp. Als de klimaatverandering doorzet, zal de visserij, onze belangrijkste inkomstenbron, nog verder beschadigd raken.’
‘Ik heb het klimaat langzaam zien veranderen, maar de laatste jaren gaat het snel,’ vervolgt Natkunalingam. ‘Vorig jaar was een extreem lastig jaar voor de vissers, omdat de wind zo onvoorspelbaar was. Het was anders dan andere jaren. Zelfs toen orkaan Burevi eind 2020 ons dorp trof, viel dat nog enigszins in het weerpatroon.’ De vangst vorig jaar viel tegen. Volgens de oude vrouw verloren de vissers een compleet seizoen, waardoor ze ook minder verdienden.
Kanthasamy Yolendran
Kleinere vangsten
Kanthasamy begon al jong in de visserij. Hij bevestigt de observatie van Natkunalingam. ‘Visserij is sterk afhankelijk van klimaat, vooral van de windpatronen,’ weet de 54-jarige visser. ‘Normaal planden we het vissen op de windpatronen. Met de veranderende weersomstandigheden en het ontbreken van een patroon, is het heel lastig geworden om de beste tijd om te vissen te bepalen. Daardoor zien we de vangsten teruglopen.’
Ook Sri ziet een neerwaartse trend. De vangst van vis en krab loopt terug. De hogere prijzen kunnen het tekort aan inkomsten nauwelijks compenseren. ‘Normaal waren december en januari goede maanden,’ vertelt Sri. ‘We visten dan met vijftien tot twintig boten op blauwe zwemkrab. Als het regent is er doorgaans een goede vangst, maar dit jaar waren de weersomstandigheden niet gunstig. Er zijn maar tien boten de zee op gegaan om de krabben te vangen.’
Duurzame visserij
Samen met lokale organisaties ondersteunt Woord en Daad de vissers in Sri Lanka. De impact van klimaatverandering is één van de aspecten die we willen aanpakken. We stimuleren de vissers om duurzamer te werken, bijvoorbeeld door jonge vissen terug te gooien en niet in paaigronden het net uit te werpen. Tegelijk onderzoeken we viskwekerijen als duurzame oplossing. Samen met de overheid zetten we kwekerijen van zeekomkommers op. Daarnaast kijken we of vissers met ander werk in de sector een inkomen kunnen verdienen.
