‘Vier jaar geleden ontmoette ik Aaron* op het Restavek Freedom zomerkamp. Hij trok mijn aandacht omdat hij erg verdrietig was, ondanks al het plezier om hem heen. Ik benaderde hem om te zien of hij de reden van zijn verdriet wilde delen.’ De ontmoeting is het begin van veel moois voor Aaron en zijn gezin, met uiteindelijk een nieuw huis waarin het gezin samen kan wonen.
Child Advocate Emmanuela vertelt: ‘Hij begon het verhaal te vertellen van zijn twee jongere broertjes en zusjes die het moeilijk hadden. Ze woonden in Port-au-Prince bij een andere familie en Aaron begreep dat ze werden mishandeld.’
Na het gesprek besluit Emmanuela om Aarons ouders op te zoeken. ‘Ik wilde zien of we hen konden helpen om hun twee kinderen naar huis te brengen. De moeder was dolblij en ook voor Aaron voelde het als een zegen dat hij zich zou kunnen herenigen met zijn broers en zussen. Het gezin woont in moeilijke omstandigheden, maar wil niets liever dan weer compleet zijn.’
Familiehereniging
De hereniging lukt en inmiddels gaan alle kinderen naar school. Goede begeleiding hierbij is belangrijk. Emmanuela: ‘Twee jaar is een lange tijd voor kinderen om weg te zijn van hun familie, vooral als ze mishandeld werden. Ik help het gezin daarom bij het verwerken van wat ze hebben meegemaakt. Stap voor stap bouwen we de relaties binnen de familie weer op.’
Hoewel de hereniging van moeder en kinderen prioriteit had, was er nog iets waar Emmanuela graag bij wilde helpen. ‘Ik voelde dat ik ook iets moest doen aan hun leefsituatie. Mijn hart brak toen ik naar hun huis keek. Het was gebouwd van afval en verroest metaal.’ De situatie in Haïti wordt steeds moeilijker, vooral voor gezinnen met weinig middelen. Door onveiligheid en problemen met de bevoorrading van het land is het erg moeilijk om goederen en diensten naar het zuiden van Haïti te brengen en is alles duurder geworden.
‘Als het regende, stroomde het water naar binnen’
‘Aangezien deze moeder haar kinderen nauwelijks kan voeden, was het bouwen van een huis voor hen slechts een droom. Als het regende, stroomde het water naar binnen. Ze stuurde haar kinderen dan naar andere gezinnen, zodat ze niet zouden slapen met regen die op hen neerkwam. De moeder schaamde zich, omdat ze haar kinderen niet kon beschermen.’
De dag waarop de moeder hoorde dat ze een nieuw huis zou krijgen, zal ze nooit vergeten. Ze vertelt: ‘Op een dag kreeg ik, zoals gewoonlijk, bezoek van Emmanuela. Ik dacht dat het een normaal bezoek was, maar onverwacht vertelde ze me dat Restavek Freedom een huis zou bouwen voor mijn kinderen en mij. Ik was erg blij, maar tegelijkertijd kon ik het niet geloven. Ik sliep die nacht niet, kon dit waar zijn? Een paar weken later vroeg ze me of ik een tijdelijk onderkomen kon vinden als het huis werd gebouwd. Toen kwam de engineer om naar de fundering van het huis te kijken. Na een paar weken was het huis klaar.’
‘Ik voel me nu mens, omdat ik een huis heb’
Nog steeds lijkt alles een droom. ‘Stel je voor: Ik heb geen werk en we hebben nauwelijks eten, hoe kan ik dan hopen dat ik in een nieuw huis kan wonen? Alleen God weet wat er in mijn hart leeft, hoe blij ik daarvoor ben. Een huis hebben betekent alles voor me, het is levensveranderend. Ik zie mezelf anders en gelijk aan alle anderen. Ik voel me nu mens, omdat ik een huis heb.’
Belangrijke boodschap
De moeder van het gezin heeft nog een boodschap voor alle andere gezinnen die eraan denken om hun kinderen weg te sturen: ‘Stuur ze niet weg, heb geduld. God stuurde mensen op mijn weg om mij te bevrijden, dat zou Hij bij elk ander gezin ook kunnen doen.’ De kinderen voelen zich goed en zijn gelukkig nu ze weer bij hun moeder wonen. Ze hebben vrienden, een mooi huis en ze worden niet langer nat als het regent. Ze worden niet meer mishandeld, maar weten nu wat het betekent om geliefd te zijn.
*Naam is gefingeerd om privacy redenen.
