Srabony Kirtonya uit Bangladesh zit in de vijfde klas. Half maart werd de school gesloten door de overheid om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan en om kinderen te beschermen tegen een infectie. Hoewel dit eerst leuk leek, hoopt Srabony nu dat ze snel weer naar school kan.
Srabony: “In het begin vond ik de onverwachte sluiting van de school leuk. Ik was van plan om leuke dingen te gaan doen tijdens deze ‘vakantie’ en ik was blij dat ik niks voor school hoefde te doen. Maar na een paar dagen ging ik me vervelen. We hoorden dat onze school voor onbepaalde tijd gesloten zou blijven. Tegelijkertijd voerde de regering landelijk een aantal beperkende maatregelen door. Alle activiteiten kwamen stil te liggen of werden uitgesteld.”
Niet naar buiten
Na een aantal dagen werd voor Srabony duidelijk dat de lockdown ook negatieve gevolgen heeft. “Mijn vader is een visverkoper die vis verkoopt aan huis. Vanwege de maatregelen mocht hij de deur niet uit om te werken en geld te verdienen voor ons dagelijks onderhoud. Ook was het voor mij en mijn familie niet toegestaan om naar buiten te gaan. Gelukkig kreeg ik vanaf maart 2020 een voedselpakket via CSS Bangladesh, een partnerorganisatie van Woord en Daad. Dit heeft mij en mijn familie erg geholpen in deze tijd van crisis. We zijn heel dankbaar voor deze steun die mogelijk is door mijn sponsor.”
Goede zaken als visverkoper
Srabony en haar familie waren volledig aan huis gebonden in de maanden april en mei. Sinds juni zijn de maatregelen wat teruggeschroefd. “Mijn vader mocht weer aan het werk. Hij deed goede zaken, want mensen kochten liever bij een visverkoper aan huis dan dat ze naar de markt moesten gaan.”
Familie groeit naar elkaar toe
Begin juni verklaarde de overheid van Bangladesh dat de scholen gesloten blijven tot de situatie weer normaal is. “Hoewel het best saai was om zo’n lange tijd thuis te moeten zijn, heeft deze tijd ook positieve dingen gebracht in onze familie. We zijn met zijn achten; mijn vader en moeder, mijn oudere broer met zijn gezin (vrouw en twee kinderen), mijn andere broer en ik. Door deze tijd zijn we als familie dichter bij elkaar gekomen. We delen samen ons eten en andere dagelijkse benodigdheden en daardoor raken we meer gehecht aan elkaar en zorgen we voor elkaar.”
In Bangladesh is het nog niet overal gebruikelijk dat meisjes naar school gaan, maar door meiden als Srabony te blijven aanmoedigen om haar schoolwerk te doen en haar ouders te betrekken zien we verandering ontstaan! “Mijn broer helpt me met het onderwijs dat ik nu vanuit huis volg. Mijn ouders zien ons samen bezig aan het schoolwerk en geven mij nu meer aandacht. Ze staan er nu helemaal achter dat ik onderwijs krijg.
In onze familie hebben we goede hygiëneregels: we wassen regelmatig onze handen met zeep. Via de telefoon hebben we contact met school en medewerkers van CSS Bangladesh adviseren ons om ons te houden aan de hygiëneregels. De hygienekits die we hebben ontvangen, helpen daarbij.”
Terug naar normaal
“We bidden dagelijks met elkaar en vragen God om vergeving en bescherming in deze huidige crisis. Mijn gebed is dat de situatie weer normaal wordt. Ik zou zo graag weer naar school willen en met mijn vrienden willen spelen! Ik geloof dat God van ons houdt en dat hij ons spoedig uit deze crisis zal redden.”
Duurzame verandering door onderwijs
In Bangladesh werkt Woord en Daad met partnerorganisatie CSS via christelijk onderwijs aan een hoopvolle toekomst voor kinderen. Met de steun van sponsors streven we naar duurzame verandering voor kinderen en hun families. In Srabony’s verhaal lezen we hoe belangrijk het is dat ze, juist nu, onderwijs volgt en steun krijgt van CSS. Dat is van belang voor het hele gezin!
Ook sponsor worden? Door uw bijdrage van € 30,- per maand ontvangt een kind christelijk onderwijs van goede kwaliteit, maaltijden, toegang tot gezondheidszorg en een veilige en schone leeromgeving.
