Column, door Jilke Tanis
‘Mister Jolki, mister Jolki!’ Terwijl ik met mijn camera sta te filmen, hoor ik vanuit de verte geroep. Ik kijk op en zie een van de twee mannen die ik deze morgen volg naar me zwaaien. ’Mister Jolki, come!’ Glimlachend loop ik naar de waterkant, waar Hundaol en zijn compagnon al de hele morgen de kwaliteit van het water van de Awash-rivier testen. Mister Jolki, tot uw dienst!
Terwijl ik aan de waterkant de werkende wetenschappers observeer, denk ik terug aan het afgelopen jaar. Voor Woord en Daad sprak ik talloze mensen rond de Awash-rivier. Mensen als Banci, die me vertelde dat ze, bij gebrek aan beter, soms het water uit de rivier moet drinken. Gadiso, die vertelde hoe moeilijk het is om zijn land te irrigeren zonder water in de buurt. En boer Abilu, wiens oogst nu al twee keer door te veel regenval verwoest werd.
Hoewel de vele verhalen over watergebrek, overstroming en vervuiling steeds weer door me heen schieten als ik thuis de kraan opendoe, zijn het juist ook de mooie en grappige momenten die me van al die uren rond de Awash-rivier bijblijven. Ik herinner me die ene morgen toen ik knalrood van de hitte in een machinekamer terecht kwam, waar een van de mannen naar mijn bezwete hoofd wees en vol enthousiasme uitsprak dat ik zo op zijn Ethiopische dochter leek. Ik denk aan de Ethiopische waterschapsmannen, die, toen ik hoogzwanger was, steeds over mijn ‘status’ spraken en er op stonden al mijn apparatuur te dragen. Aan Simenesh; een enthousiaste boerin die, toen niemand keek, de kans greep om me aan haar zoon te koppelen. Aan die keer dat we met 18 man op een tractor door het landschap reden. Aan hoe we vastzaten in de modder en van een dijk dreigden te glijden.
Een jaar geleden was de Awash voor mij vooral een normale rivier. Maar de Awash is zoveel meer. Het is de levensader voor kwetsbare boeren, een goudader voor grote plantages en een belangrijk project van al die bevlogen Woord en Daad-partners, die betrokken zijn om het water eerlijker te verdelen. Daarom kreeg ik zo’n dikke glimlach van dat ‘mister Jolki’, die ene morgen. Het is een ware eer om voor even, een klein beetje, one of the guys te zijn.
De auteur is storyteller en journalist. Ze woont in Ethiopië en legde voor Woord en Daad verhalen vast van de mensen rondom de Awash-rivier. Voor deze mensen zet Woord en Daad zich, samen met partners, in voor goed waterbeheer. Voor het belang hiervan vragen we aandacht in de Campagne Waterkracht.
