Al generaties lang staan de maanden juli en augustus bekend als de hongermaanden. Dit jaar hadden naar schatting 1,2 miljoen mensen in Sierra Leone geen voedselzekerheid. Ook rijstboeren Marie Bangura uit Robaylor en Barbah Kagbo uit Magberie herinneren zich dat ze als kind een hongerperiode doormaakten. Allebei kregen ze om de dag of om de twee dagen een maaltijd. Het gevolg was dat ze snel ziek werden en niet naar school konden.
Marie is moeder van negen kinderen. Ze woont in een klein dorp van zestien huizen in Karene, in het noorden van het land. Barbah is vader van zeven kinderen. Hij woont met zijn gezin in een dorp van 42 huizen in Port Loko, meer naar het noordwesten van Sierra Leone. De kleinschalige boeren verbouwen verschillende gewassen, zoals pinda’s, groenten en cassave, maar het belangrijkste voedselgewas is rijst.
Minder zaad, hogere opbrengst
Traditioneel ontginnen boeren nieuwe akkers door stukken bos in brand te zetten. Op de vruchtbare grond die zo ontstaat, kunnen de boeren één keer per jaar rijst zaaien. De grond is echter ook snel uitgeput. Dan moeten de boeren nieuwe stukken bos platbranden.
Met onze aanpak richten we ons op technieken die blijvend een grotere oogst opleveren. Samen met de boeren ontginnen we stukken moerasland. Met dijken en sloten leren boeren het water reguleren. Daardoor ontstaan vruchtbare akkers waarop boeren twee keer per jaar rijst kunnen zaaien.
Daarnaast trainen we boeren in de SRI-methode. Dit houdt in dat boeren de zaden op afgemeten afstand van elkaar zaaien in plaats van het rijstzaad vrij op hun akker te strooien. Daardoor hebben ze minder zaad nodig en heeft de rijst meer ruimte om te groeien. ‘Ik leerde hoe ik met 5 kilo zaad kan gebruiken in plaats van 25 kilo. Ik gebruik dus minder zaad en heb een grotere oogst’, vertelt Barbah. Dat resulteert in een betere opbrengst.
Schoolexamen voor kinderen
Vorig jaar haalden de rijstboeren een grote oogst binnen. We begeleiden hen ook bij het opslaan van de geoogste rijst, zodat de kwaliteit behouden blijft en voedselverlies na de oogst wordt beperkt.
‘Dankzij het pakhuis in het dorp konden we de rijst goed bewaren en beschermen tegen schimmels’, vertelt Marie. Ook in het dorp van Barbah konden de boeren de rijst bewaren in een pakhuis. ‘Daardoor hadden we meer controle en minder bederf.’
In september begon de rijstoogst. In het dorpen van Barbah en Marie was toen nog voldoende rijst op voorraad om enkele maanden te overbruggen. Ze vertellen dat hun kinderen niet ziek werden en ze naar school konden. Allebei de boeren verkochten rijst zodat ze de examenkosten voor hun kinderen konden betalen. Partnerorganisatie CTF begeleidt de boeren bij het starten van spaargroepen, waar boeren een deel van hun inkomen kunnen sparen.
Rijst, cashews en onderwijs
Tegelijk biedt de grotere oogst meer kansen. Barbah: ‘Ik verbouw rijst op land van de gemeenschap. Het is mijn droom om zelfstandig te worden en op mijn eigen grond rijst te verbouwen. Daarmee wil ik voor mijn gezin zorgen zodat mijn kinderen hoger onderwijs kunnen volgen.’ Ook Marie heeft ambities: ‘Ik heb bijna één hectare beplant met cashewbomen. Ik hoop ieder jaar meer bomen te planten. Daarmee kan ik mijn gezin onderhouden.’
De komende jaren willen we met meer rijstboeren optrekken om hun oogst te vergroten. Daarmee hebben nog meer gezinnen voldoende te eten en dragen we bij aan de eerste generatie in Sierra Leone die opgroeit zonder hongermaanden. Tegelijk begeleiden we twee coöperaties van cashewboeren bij het professionaliseren. Daarmee kunnen boeren hun inkomen vergroten. Tot slot werken we samen met scholen om de onderwijskwaliteit te verbeteren, zodat kinderen nog beter voorbereid zijn op hun toekomst.
