In 2021 volgde Juan een deel van de vakken online. Wereldwijd golden maatregelen om verspreiding van het coronavirus te beperken. Ook in Colombia waren maatregelen van kracht. ‘Tijdens de online lessen leren we de basisvaardigheden en over besturingssystemen, zoals Windows,’ vertelde Juan. Tijdens de fysieke lessen stond het onderhoud van computer centraal.
Geen tijd voor hobby’s
Als we Juan in 2024 ontmoeten is zijn droom nog altijd hetzelfde: engineer worden. ‘Momenteel studeer ik System Engineering. Als ik de opleiding heb voltooid kan ik engineer worden,’ vertelt Juan. Daarvoor offert de jonge Colombiaan veel op. Sporten, zijn hobby, komt er niet meer van en ook afspreken met vrienden is lastig.
Nachtwerk
Zijn dag begint om twaalf uur ’s middags. ‘Ik zeg mijn familie gedag en daarna ga ik met het openbaar vervoer naar de universiteit in het centrum van Bogotá.’ ’s Middags heeft hij les op de universiteit. Daarna blijft op de campus tot negen uur ’s avonds. ‘Ik werk dan aan opdrachten en soms probeer ik wat te slapen op de banken.
Vanuit de universiteit gaat Juan naar zijn werk. Om 22.00uur begint hij met het werk. Hij heeft een baan als technisch medewerker. ‘Als er problemen zijn in het systeem, dan los ik ze op,’ omschrijft hij zijn werk. Rond 5 uur in de ochtend zit de ‘werkdag’ van Juan erop en reist hij naar huis om te slapen. Door zijn ongebruikelijke dagritme blijft er weinig tijd over voor zijn hobby’s. Hij probeert wel zoveel mogelijk tijd te maken voor familie en vrienden. Sinds het overlijden van een goede vriendin waardeert hij die tijd met familie en vrienden nog meer.
Ik leerde dat het belangrijk is om mensen om je heen te hebben
Familie en vrienden
‘Tijdens onze schooljaren zijn we meer dan 8 jaar vrienden geweest. Het was moeilijk om te horen dat ze was overleden. Toen leerde ik dat het belangrijk is om mensen om je heen te hebben, zoals mijn broers en zussen, mijn moeder en mijn vader. Ook al was mijn vader niet aanwezig in ons gezin.’
Voordat deze goede vriendin overleed, was de moeder van Juan ziek. ‘Mijn broer en ik moesten werken om geld te verdienen. Gelukkig is ze genezen, maar het was een complexe tijd. Ik ben dankbaar dat God haar in leven liet en ik waardeer de momenten die we samen hebben.’
Toekomst
Tijdens zijn schooljaren op één van de scholen van partnerorganisatie Conviventia hoorde hij over het geloof. ‘Ik heb veel gehad aan de dagopeningen en de ervaringen die docenten met ons deelden. Dat herkende ik. De basis is geloof. Ondanks de omstandigheden, de problemen, blijven geloven en door blijven gaan. Dat heb ik geleerd en pas ik toe. Tot op de dag van vandaag.’
Juan heeft zijn blik gericht op de toekomst. Hij houdt zijn droom in het oog. Voor de korte termijn focust hij op het afronden van de studie, maar als er een kans voorbij komt op een mooie baan, dan neemt hij die aan. ‘Als ik de kans krijg om voor mijn huidige werk of voor een multinational in een ander land te werken, bijvoorbeeld Costa Rica, dan zou ik die kans grijpen.’
