Deze column is geschreven door een enthousiaste sponsor
“Blader de folder nog even door, dan kan ik gaan!” Echtgenoot staat in de startblokken, strikt zijn veters en gaat op zoek naar tassen en kratten. De wekelijkse grote-bult-boodschap staat op zijn to-do-list. Het enige wat ik moet doen is het lijstje met karvulling maken.
Deze keer is het geen keutelrondje op zaterdagmorgen maar de flitsende variant op vrijdagavond. Ik graai snel naar de folder. Altijd een kunst om te filteren wat we ècht nodig hebben. Mijn oog valt op de twee rode pakken koffie, die echte lekkere… 1+1! Tjonge, blij schrijf ik deze aanbieding op het lijstje. Ik kan de geur van mijn vers gezette bakkie al bijna ruiken.
Ineens kijken twee kleuteroogjes mij aan. De ogen van Kleutermeisje. Gisteren zag ik haar rapport, ik kreeg het via de mail. Onze Jill… het meisje wat bij ons gezin hoort, en het meisje wat ik weleens vergeet. Voor het afschrijven van het geld hoef ik niets te doen: automatisch wordt het geld voor haar onderwijs en levensonderhoud overgeschreven. Na een rondje opruimen is haar foto met de vrolijke staartjes en eigenwijze snoet in de la terecht gekomen. Jill is twee dagen voor Kleuter geboren, in een land hier ver vandaan. Waar zoveel gewone dingen niet vanzelfsprekend zijn. Maar waar wél christelijk onderwijs gegeven wordt.
Ik ga de foto weer opzoeken. Afstoffen en ophangen op de muur waar al een verfschilderij van Kleuter prijkt. Jill, ga jij ons leren wat delen is? Jill, houd jij mij bij de les? Jill, help jij mij om met woorden en daden de juiste keuze te maken? Ik streep de koffie door. Niks geen aanbiedingskoffie. We gaan voor de volle mep!
Als Echtgenoot met zijn winkelkar de schappen koffie voorbij rent, doe ik thuis een koffiebestelling. Bij Juffrouw Koffieboon die behalve de zorg voor man en vier koters ook ambassadeur is voor de koffie van Woord en Daad. Zij regelt met liefde mijn koffie en het wordt ook nog bezorgd door Juffrouw Koffieboon junior! Wacht, zo eerst wat lekkers klaarleggen voor haar. Precies Jill, dat is wel zo eerlijk!
Als mijn koffiebus gevuld is met die heerlijke eerlijke koffie en het koffiezetapparaat vrolijk pruttelt, dan ruikt mijn keuken ineens dubbel zo lekker. Ik knipoog naar Jill, “Fijne dag Kleutermeisje in het verre land!” Ik schenk mijn bakkie in en met Zusje die roept om koek kan ik zomaar blij zijn met wat ik heb en delen mag.”
