Hoe is het leven op Dolores? We spraken die 10-jarige Charisse Cabigayan, haar vader, moeder én haar juf. Na de storm in 2013 zijn ze in het dorp komen wonen.
Klaarmaken voor de dag
De dag begint vroeg voor de familie Cabigayan. Het is nog donker buiten als de moeder van het gezin opstaat. Ze vertelt: ‘Elke morgen kook ik rijst, soms haal ik ook water en ik leg de kleding klaar voor de schooldag.’
Naar school
De school is in het dorp, dus vaak lopen de kinderen samen naar school. Dochter Charisse vindt het leuk om naar school te gaan. Tijdens het lopen vertelt ze: ‘Vooral lezen, rekenen en Engels vind ik leuk.’ Eenmaal op school vertelt haar juf: ‘Voor AMG kwam, waren er leerlingen die naar school kwamen op blote voeten of geen schoolspullen hadden.’ Dat is nu wel anders! Onderwijs heeft een belangrijke plek in het dorp: het opent deuren. ‘Als je een opleiding hebt, kun je later een goede baan krijgen’, aldus de juf.
Post van de sponsor
Charisse heeft regelmatig contact met haar sponsor. ‘Ik krijg brieven en soms een gift waarvan we spullen kunnen kopen die we thuis nodig hebben. Ik ben blij wanneer ik post van mijn sponsor krijg!’
Niet meer bang
De vader van Charisse werkt hard om voor zijn gezin te kunnen zorgen. ‘Bij iedere overstroming werden we geraakt, maar nu we in stevigere huizen wonen zijn we niet meer bang. AMG organiseerde een training waarin we leerden tuinieren. Die training heeft me erg geholpen bij het planten van mijn gewassen.’
‘Ze zijn mijn grootste schat!’
Zijn wens voor zijn gezin is duidelijk: ‘Ik wil dat mijn kinderen school afmaken, dat is mijn droom voor hen. Ze zijn mijn grootste schat!’
