Auteur: Ruben Vlot
‘Je staat nog op geluid dempen’, ‘de internetconnectie is erg zwak, kan je dat herhalen?’, en ‘kan iedereen mijn gedeelde scherm zien’? Zomaar wat clichés die ik in de afgelopen coronatijd zeer regelmatig langs heb horen komen in een Microsoft Teams of Skype meeting.
Werken bij Woord en Daad houdt natuurlijk in dat je veel contact hebt met buitenlandse partners. Veelal gaat dit via mail of bellen, maar het is natuurlijk altijd bijzonder om deze mensen ook af en toe in levende lijve te spreken. In de eerste periode van de coronapandemie kon dit vanzelfsprekend niet, omdat er niet gereisd kon worden. In deze periode is wel het Vezels voor de Toekomst project gestart in de Filippijnen. Daardoor sprak ik alleen via een computerscherm met onze Filipijnse partners. Extra fijn was het dus om afgelopen voorjaar eindelijk weer op pad te kunnen. Het voornaamste doel van de reis is om met alle betrokkenen het project alsnog officieus te openen.
Drijfveren
Tijdens de opening worden er workshops gehouden, waarin we de huidige uitdagingen en kansen aan het licht brengen. Want het mag dan wel de officieuze opening van het project zijn, er is al heel wat gebeurd. Deze workshops zijn direct een mooie aanleiding om de partners beter te leren kennen en hun drijfveren aan te horen. Mooi om te horen dat we gezamenlijk, ieder met z’n eigen expertise, werken aan een verbeterde waardeketen. In dit geval de abaca-waardeketen.
Abaca is een vezelgewas. De vezels zijn erg sterk, en daarmee gewild voor allerlei toepassingen als touw, bankbiljetten, theezakjes, etc. Voor meer informatie, zie ook de projectpagina. De dagen erna spreken we alle partners. Mijn taak is vooral om de projectresultaten tastbaar te maken. Ik spreek dus met mijn Filipijnse collega’s hoe we de juiste data en informatie kunnen verzamelen. Deze data wordt gebruikt om het project bij te sturen indien nodig, om van te leren en om te rapporteren.
Eigen ogen
Na deze formele meetings is het tijd om het veld in te gaan. Ondanks dat we al een tijd aan dit project werken, heb ik nog nooit een echte abacaplant gezien. Dat werd dus tijd. Het met eigen ogen zien hoe zo’n gewas groeit, draagt enorm bij aan het beter begrijpen waar boeren mee te maken hebben, welke uitdagingen ze hebben en hoe het project bijdraagt aan het verhogen van de productie. Door samenwerking met Kennemer, een bedrijf dat zich focust op het duurzaam inkopen van landbouwgewassen, worden kleinschalige boeren gelinkt aan de markt. Praktische trainingen voor het verbouwen van abaca worden gefaciliteerd, maar boeren worden ook ondersteund in het verkrijgen van eerlijke landrechten. Dit zorgt er namelijk voor dat boeren de mogelijkheid hebben om een lening aan te vragen om te investeren in hun land en benodigdheden voor het produceren van abaca.
Als Woord en Daad willen we uiteindelijk bereiken dat duizenden boeren een beter inkomen kunnen verkrijgen door het verbouwen van abaca en verzekerd te zijn van een goede afzetmarkt. Van achter mijn computerscherm was die Filipijnse boer met zijn gezin toch nog een ‘ver weg van mijn bed show’. Door met eigen ogen te zien ook hoe het project bijdraagt aan verbeterde inkomens van deze boeren, weet ik weer waar ik het voor doe als ik voor de zoveelste keer vanachter m’n computerscherm moet zeggen ‘je geluid staat nog op dempen’.
Over de auteur
Ruben Vlot werkt als PMEL-expert voor de programma’s Duurzaam Water en Inclusive Agribusiness. Hij is samen met een lokale medewerker in de projecten verantwoordelijk voor accurate data over de projecten. Met deze data kunnen we de voortgang monitoren en lessen trekken voor de toekomst.
