Door: André Harkes, projectleider Onderwijs Ethiopië
Ethiopië, november 2019. Ik ben op reis om de school van onze partner Hope in Roggie te bezoeken. Roggie ligt vlakbij het meer Shalla, ruim 200 km ten zuiden van de hoofdstad Addis Abeba. In dit rurale gebied, waar veel mensen nog in ronde hutten of eenvoudige huizen wonen, bestaat de bevolking voornamelijk uit moslims. Er zijn weinig voorzieningen: voor drinkwater moet je naar de dichtstbijzijnde stad. Het water van het meer is zout en niet geschikt om te drinken.
Daar, op een heuvel, kunnen zo’n 240 kinderen naar school via het sponsorprogramma van Woord en Daad. Nog eens 360 andere kinderen worden gesteund via Menlo Church. Alle 600 kinderen ontvangen christelijk onderwijs, maaltijden en medische zorg.
Gehoorzaamheid en respect
Een indrukwekkend moment tijdens mijn bezoek was het bezoek aan een moslimgezin: vader Tyle, zijn drie vrouwen (polygamie komt in Ethiopië onder moslims nog veel voor) en zijn twaalf kinderen, waarvan er zes (1 jongen en 5 meisjes) op de Hope school zitten. Ze wonen in zeer eenvoudige hutten: er is geen elektriciteit en geen stromend water.
Eerst sprak ik alleen met vader Tyle, die snel een bankje onder een boom neerzette voor deze gelegenheid. Na een gesprek met hem alleen, vroeg ik of ik ook de moeders Martha, Safia en Rucia kon spreken. Vol trots vertelden ze over hun kinderen: ‘We zijn blij dat onze zoon en dochters naar school kunnen gaan, want zo kunnen ze een betere toekomst opbouwen dan wij nu hebben.’
Uit hetzelfde gezin gaan ook een aantal kinderen naar de publieke school in de stad op 5 km afstand. Zowel de vader als de moeders zien echt verschil in het gedrag van hun kinderen. Ze vertelden: ‘Degenen die les krijgen op de Hope school zijn gehoorzaam en tonen respect voor ons, hun ouders. Ze leren ons zelfs over hygiëne, bijvoorbeeld waarom handen wassen met zeep belangrijk is.’
600 leesbare brieven
Tijdens dit gesprek moest ik denken aan een tekst uit 2 Korinthe 3:3:
“Het is immers openbaar geworden dat u een brief van Christus bent, door onze bediening opgesteld, geschreven niet met inkt, maar door de Geest van de levende God, niet stenen tafelen maar op tafelen van vlees, van de harten.”
Deze kinderen tonen een aspect van de ‘Leesbare brieven’. Door hun gedrag weerspiegelen ze het vijfde gebod “eert uw vader en uw moeder”. Ik dacht: ‘hopelijk gaan de ouders zich afvragen hoe dit komt.’ Zouden ze dit in verband brengen met het christelijk onderwijs, dat in woord en daad gegeven wordt? Ik hoop dat op deze manier ook hun ouders worden voorbereid voor het Evangelie van Christus!
Mijn gedachten gingen terug naar de ‘vlaghijs-ceremonie’, waar elke morgen alle 600 kinderen en alle leraren van de school aan deelnemen. Behalve het zingen van het volkslied, wordt hier ook enkele verzen uit de Bijbel gelezen en gebeden. Voor me zag ik 600 leesbare brieven. Al die kinderen en jongeren geven thuis door wat ze op school leren. Zo ontstaat er vruchtbare voedingsbodem voor het Evangelie!
Over de auteur
André Harkes is projectleider van de onderwijsprojecten in Ethiopië en Bangladesh. Daarnaast is hij projectleider van Werk en Opleiding. In dit programma leren jongeren praktische vaardigheden die hen voorbereidt op een baan. André geeft ook leiding aan Child Connect: een app waarmee partners informatie van sponsorkinderen kunnen invoeren en updaten.
