De 37-jarige weduwe Akullu Dorcas uit Abongorwot in Noord-Oeganda is daar een van de weinige vrouwen die zich voornamelijk op het bijenhouden toelegt. Met de honing als bron van inkomsten kan ze in het levensonderhoud van zichzelf en haar drie kinderen voorzien. “De training heeft van mij een sterke vrouw gemaakt, die in staat is voor haar familie te zorgen. Ik ben een dankbaar mens’’, zo vertelt ze.
Akullu heeft 20 traditionele, gerenoveerde bijenkasten. Naast haar werk als imker, heeft ze ook een baan in de baksteenfabriek in haar regio. Maar honing is voor de Oegandese moeder nu de belangrijkste bron van inkomsten en na een moeilijke periode als gevolg van de beperkingen in verband met Covid-19 gaat het weer beter met haar bedrijf. “Producten en producenten konden zich tijdens de lockdown niet verplaatsen. Bovendien konden we niet oogsten, omdat de oogst in de late avond of nacht plaatsvindt en de avondklok dit onmogelijk maakte. Nu sta ik echter gelukkig op het punt om te oogsten.’’ De honing verkoopt ze aan Taf Assured Mixed Enterprise LTD, één van de organisaties waar Woord en Daad mee samenwerkt.
Akullu is blij met de training over bijenhouden. ‘’Behalve veel over het houden van bijen heb ik ook geleerd dat ik beter met meerdere producten kan werken. Als het met het ene niet goed gaat, kan het andere nog kansen bieden. Ik ben dan ook van plan te investeren in meer activiteiten die inkomen kunnen genereren.’’
