“Pap, ik denk dat de wifi uit is, kan ik even 4G gebruiken?”, hoor ik vanuit de kamer naast mijn thuiskantoor. Mijn 9-jarige dochter volgt online les, want de scholen in Peru zijn nog steeds gesloten. Mijn 5-jarige dochter komt ook de trap af, “Papa, het internet is even weg, zullen we een boekje lezen?”
Nadat de router weer is opgestart, keert de rust in huis terug. Wat een rijkdom, dat onze dochters virtueel nu al bijna twee jaar in elk geval geen lessen missen. Met gemak wisselen we van wifi naar 4G en weer terug. Maar wat staat dat toch in grimmig contrast met miljoenen kinderen die hun lessen missen of moeten volgen op een gebrekkige oude mobiel van hun ouders (als die al thuis zijn). En dan nog te bedenken dat er straks miljoenen meisjes zijn die waarschijnlijk nooit meer hun school van binnen zullen zien door de economische thuissituatie.
Ik bedenk ook: wat een zegen dat je als ouder de tijd en ruimte hebt om even 3 minuten een boekje te lezen met je dochter. Hoe anders is dat voor zoveel ouders in Latijns-Amerika die zorgen hebben, omdat ze door de coronapandemie weer onder de armoedegrens zijn gekomen.
Zichtbare tekenen van Gods Koninkrijk
Ik kijk weer naar mijn scherm. Ik was bezig met ons onderwijsproject in Guatemala. Daar las ik verschillende rapporten van internationale organisaties die laten zien dat miljoenen kinderen nu achter raken. Het is zo moeilijk voor te stellen… miljoenen… je wordt er somber van. En toch, wij streven naar zichtbare tekenen van Gods komend Koninkrijk. Dat brengt me weer bij de les!
Goed getrainde docenten maken het verschil
Ik lees over het belang van goed getrainde docenten en betrokken ouders. Docenten en ouders hebben een sleutelrol in de kwaliteit van het onderwijs dat de kinderen volgen. Tegelijkertijd weten we uit ervaring dat ouders niet altijd de rol kunnen pakken die nodig is. In Guatemala groeien veel kinderen op met maar één ouder, of ouders zijn hele dagen buiten om wat geld te verdienen. De rol van de docenten is hierdoor nóg belangrijker. Dit jaar mogen we zo’n 30.000 docenten trainen in Guatemala. Docenten die worstelen met goed lesgeven en getraind willen worden om het verschil te maken voor zoveel kinderen die juist nu zo weinig les krijgen. Die een scherpe visie willen ontwikkelen op leren en onderwijs van kinderen en die met waardigheid voor de klas willen staan, of het nu fysiek of virtueel is. Docenten die de kinderen de energie en passie mee willen geven om extra hun best te doen om door te blijven leren en de opgelopen achterstand weg te werken.
Reken maar uit
Wát een zegen dat we op grote schaal het verschil mogen maken. Zoals het er nu uitziet, start volgend jaar een tweede groep van 30.000 docenten, zodat we een bereik hebben van zo’n 60.000 docenten. Reken maar uit: zoveel docenten met passie en liefde, vermenigvuldigd met zoveel kinderen die ondersteunt gaan worden om hun dromen waar te maken en gaan bijdragen aan die zichtbare tekenen van Gods Koninkrijk.
Ik weet dat er veel mensen zijn die dit onderwijsproject ondersteunen in 2021. Ik ga maar gauw weer verder met typen aan het projectplan voor 2022, hopend dat er straks velen zijn die weer met ons mee gaan doen!
Over de auteur
Sander Verduijn is projectleider van onderwijsprojecten in Latijns-Amerika. Dagelijks zet hij zich in om een bijdrage te leven aan kwalitatief goed onderwijs in die regio. Vanuit zijn expertise brengt hij verschillende (partner)organisaties en instituties samen om het verschil te maken voor veel docenten en kinderen binnen het onderwijssysteem.
