‘Ik heb de functie van voorzitter maar ik ben begonnen als secretaresse. Dat doe ik ook liever hoor. Ik ben niet zo’n type die iedereen vooruit jaagt. Ik ben liever meer op de achtergrond.’ Ondanks dat Gerdien (45) liever op de achtergrond participeert, is ze al 19 jaar lang actief comitélid voor het comité Bennekom/Wageningen.
Hoe ben je er toe gekomen om je aan te melden als comitélid?
‘Toen we 20 jaar geleden in Bennekom kwamen wonen, ben ik gevraagd om comitélid te worden. Een aantal maanden na onze verhuizing zat ik in het comité. Het was een leuke manier om mensen te leren kennen, want ik was onbekend in Bennekom. Mijn moeder is ook comitélid geweest, dus ik ben ermee opgegroeid. Ik hielp haar bijvoorbeeld in de decembermaand krentenbroden bezorgen .’
Hoe ziet het comité Bennekom/Wageningen eruit?
‘We zijn met 5 dames en iedereen is erg enthousiast. Ik heb de functie van voorzitter maar ik ben begonnen als secretaresse. Dat doe ik ook liever hoor. Ik ben niet zo’n type die iedereen vooruit jaagt. Ik ben liever meer op de achtergrond. Het mooie van zo’n groep mensen is dat je elkaar prachtig kunt aanvullen: de een is praktisch, de ander is goed in mensen vragen te helpen, de volgende houdt het overzicht. Een collecte organiseren we elk jaar en het loopt nog steeds goed. Het is onze grootste inkomstenbron. Daarnaast organiseren we in de winter een decemberactie en in het najaar een herfstactie.’
Voor welk project halen jullie geld op?
‘Oh, dat weet ik niet eens zo uit m’n hoofd. Daar moet ik echt even m’n map voor pakken. We hebben het hier op de vorige vergadering over gehad. Ah, ik zie het al: Oogst de toekomst voor de Filipijnen. Maar hoe het precies heet? Daar moet ik even m’n computer voor opstarten. Hier heb ik het: Vezels voor de toekomst. Toch de Filipijnen dus…’
Wat is een hoogtepunt in de afgelopen 19 jaar?
‘Oeh, ik heb ik niet echt een hoogtepunt. Ik vind het vooral verrijkend dat ik veel verschillende mensen heb leren kennen uit veel verschillende kerkverbanden. Het is gewoon mooi om samen bezig te zijn voor mensen ver weg. Iets wat ik altijd leuk vond, was dat we het collectegeld gingen tellen bij de kerk. Dan liepen we te sjouwen met van die zware bussen vol met geld.’
Op wat voor manier geeft het participeren in een comité voldoening?
‘Ik wil graag iets voor een ander doen, daar word ik blij van. Dit is iets wat makkelijk met een gezin te combineren is. Meestal geldt: Lukt het vandaag niet, dan komt het morgen wel. En het geeft gezelligheid. De kinderen worden ook wel eens ingeschakeld.. Mijn oudste dochter zit hier op een studentenvereniging. Dan moedig ik haar aan: jullie kring doet wel mee met de collecte hè?’
Wat wens je Woord en Daad de komende jaren toe?
‘Ik hoop dat we op dezelfde tour verder mogen gaan. Dat we verschil mogen maken voor de mensen ver weg, die het in materieel opzicht minder hebben dan wij. Ik ben blij dat er een goedlopende organisatie is, die dit op heeft gepakt. Ik las pas nog iets van Corrie ten Boom wat me raakte. We kunnen een thermometer zijn, die waarneemt wat er gebeurt. Maar we worden geroepen om een thermostaat te zijn. We moeten in actie komen. Dat is wat Woord en Daad doet en ik vind het mooi om daar m’n steentje aan bij te dragen.’
