‘De kans om te leren was echt een keerpunt in mijn leven,’ vertelt de 14-jarige Lotus uit Bangladesh. Hij groeide op in een klein rieten huisje naast de rivier. ‘Mijn vader verdiende weinig. De kosten voor school waren te hoog, daarom kon ik niet naar school.’ Toen Lotus 5 jaar oud was, maakte de familie via de lokale dominee kennis met het onderwijsprogramma. Vanaf dat moment kon Lotus christelijk onderwijs volgen. ‘Mijn leven veranderde: ik maakte nieuwe vrienden, kreeg genoeg eten en had een veilige omgeving.’
Het verhaal van Lotus tekent de situatie in Bangladesh. Volgens de cijfers van de nationale regering leeft bijna een kwart van de 165 miljoen inwoners onder de armoedegrens. Om toch wat geld te verdienen, werken veel kinderen onder erbarmelijke omstandigheden in de kledingfabrieken. Een andere bedreiging is het water: Bangladesh ligt in een rivierdelta en dat resulteert regelmatig in overstromingen.
Christelijk onderwijs is de sleutel tot een hoopvolle toekomst, daarom bieden we samen met onze partnerorganisatie CSS zo’n 700 kinderen uit arme lokale gemeenschappen toegang tot christelijk onderwijs, maaltijden en medische zorg. De kinderen staan centraal, maar echte verandering in een land vindt pas plaats als ook de ouders en lokale leiders bij het onderwijs worden betrokken. Via bijeenkomsten en trainingen leren zij over het belang van onderwijs. Daarnaast werken ze aan vaardigheden zoals leiderschap, persoonlijke ontwikkeling en christelijke vorming. Docenten worden getraind om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren.
Jongeren worden gestimuleerd om naast hun studie of baan ook vrijwilligerswerk te doen in hun dorp. Op die manier dragen ze hun steentje bij en kunnen ze wat geld verdienen voor hun familie. Lotus leidt inmiddels de zondagschool en neemt actief deel aan kerkelijke activiteiten. ‘Ik geloof dat het Gods plan was om mijn leven te veranderen. Ik ga regelmatig naar de kerkdiensten en wil Jezus volgen. Hij heeft mijn leven veranderd. Ik wil mijn buren inspireren en een voorbeeld zijn voor anderen.’
Lees onze nieuwsberichten en verhalen over dit project.
Debprosad Sarkar (38) uit Bangladesh is docent een geeft les aan de kinderen in het sponsorprogramma. ‘Ik geef de vakken geschiedenis, Bengaals, wiskunde en wetenschap.’ Debprosad koos voor het onderwijs vanwege zijn warme hart voor kinderen.
Debprosad Sarkar (38) uit Bangladesh is docent een geeft les aan de kinderen in het sponsorprogramma. ‘Ik geef de vakken geschiedenis, Bengaals, wiskunde en wetenschap.’ Debprosad koos voor het onderwijs vanwege zijn warme hart voor kinderen.
Albert Biswas (40) werkt bij onze partnerorganisatie CSS in Bangladesh. Niet als docent, maar als supervisor. We vroegen hem naar zijn taken en toekomstdromen.
De 25-jarige Pinky uit Bangladesh werkt sinds 2018 op één van de scholen in ons sponsorprogramma. Daarvoor was ze vijf jaar juf op de zondagsschool. Pinky staat dus al even voor de klas, maar is nog bezig met haar studie.
De 29-jarige Gary Tracy Biswas uit Bangladesh staat al vijf jaar voor de klas. ‘Als de schooldag is afgelopen en de meeste kinderen naar huis gaan, zit mijn werkdag er nog niet op. Van 15.00 uur tot 17.00 uur begeleid
De 14-jarige Lotus Gain kan dankzij het sponsorprogramma naar school. ‘Mijn leven veranderde: ik maakte nieuwe vrienden, kreeg genoeg eten en had een veilige omgeving. De kans om te leren was echt een keerpunt in het leven van mijzelf en
Hosneara Parvin is sinds 1994 lerares op een school in Bangladesh. Vanuit haar passie voor kinderen besloot ze het onderwijs in te gaan.
Pial David Gain (11 jaar)uit Bangladesh ging wel naar school, maar gooide er ook met de pet naar.
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer
U krijgt binnenkort een nummer van Daadkracht in de brievenbus!