Selam (14) uit Ethiopië kan via het sponsorprogramma naar school. Dat biedt hoop, want hierdoor kan haar moeder zich richten op de schoolkosten van haar zusje en broertje.
De 14-jarige Selam uit Ethiopië is het oudste kind thuis. ‘Ik woon samen met mijn moeder, zusje en broertje in Zenebework, een buitenwijk van de hoofdstad Addis Abeba. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik nog jong was. We wonen in een klein huis met muren van leem en golfplaten als dak.’
Iedere ochtend staat Selam vroeg op om naar school te gaan. ‘Ik ga om 7:00 uur van huis weg. Na zo’n 30 minuten lopen kom ik op school aan. Hier krijg ik ontbijt, vaak is dat thee met brood.’ Om 8:00 uur begint de schooldag met de vlaghijsceremonie op het plein, waarna alle leerlingen naar hun eigen klas gaan.
‘Als ik niet gesponsord zou worden, zou het voor mij moeilijk zijn om naar school te kunnen gaan. Dat zie ik ook om me heen: veel kinderen stoppen met school, omdat ze niet genoeg geld hebben. Jongeren gaan stelen en raken verslaafd. Dat ik naar de school van Hope kan en alle kosten worden gedekt, is een grote opluchting voor mijn moeder. Zij kan zich nu richten op de schoolkosten van mijn zusje en broertje.’
De wereldwijde inflatie treft ook Ethiopië. Voor Selam betekent dit dat de huurkosten van hun huis zijn gestegen. ‘De huurbaas eist regelmatig dat we extra geld betalen. Het huis wordt te duur, daarom hebben we ons ingeschreven voor een huis dat door de overheid wordt gebouwd. Hiervoor moesten we vooraf alvast een bepaald bedrag betalen, maar dat geld hadden we niet. Toen ik op school vertelde over dit probleem, werd via het sponsorprogramma naar een oplossing gezocht. Een aantal mensen zamelden geld in voor ons. Mijn moeder reageerde erg enthousiast en dat maakte mij blij.’
'Dat ik naar school kan en alle kosten worden gedekt, is een grote opluchting voor mijn moeder'
Vorig jaar heeft Selam een aantal nieuwe lessen geleerd. ‘Door de coronapandemie besefte ik hoe belangrijk een goede hygiëne is. Door goed voor jezelf en de omgeving te zorgen, blijf je gezond. Ik leerde ook dat je succesvol kunt worden, als je maar hard werkt. Ik deed goed mijn best op school en behaalde daardoor hoge cijfers.’
Later wil Selam dokter worden en werken als freelance journalist. ‘Mijn lievelingsdocenten zijn de docenten van biologie en scheikunde, want door hun lessen kan ik mijn droom om dokter te worden verwezenlijken.’
Aan het einde van sommige schooldagen blijft Selam vaak nog voor de leesclub, één van de buitenschoolse activiteiten die onze partnerorganisatie Hope aanbiedt. Om 16:00 uur loopt ze weer naar huis. ‘Als ik thuis kom neem ik eerst een kwartier rust. Daarna doe ik wat huishoudelijke taken, zoals kleding wassen, de keuken schoonmaken en eten koken. Om 20.00 eten we, vaak is dit Injera met verschillende groenten en sausjes.’
Na het eten helpt Selam haar zusje en broertje met huiswerk en maakt ze ook zelf haar opdrachten. Dat is nog best een uitdaging, want het huis heeft geen ramen en er is geen elektriciteit in het huis om een lamp aan te doen. Om 22:00 uur is het tijd om naar bed te gaan. Morgen weer vroeg op!
Dit is de 8-jarige Akotchiffo, een rustig en zorgzaam meisje. Eén van haar favoriete spelletjes
Hallo, ik ben Daniel Felipe, een jongen van 17 jaar. Ik volg de studie digitale
Hallo! Mijn naam is Radiya, ik ben negen jaar en woon op de Filipijnen. Ik
Bedankt voor uw betrokkenheid!
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer
