Kees, ondanks corona zamelen jullie als comité nog steeds voldoende geld in om 20 sponsorkinderen in Burkina Faso en Ethiopië te steunen. Jullie konden vorig jaar zelfs een mooie extra gift overmaken. Hoe dóen jullie dat?
Kees: ‘Vanwege uiteenlopende redenen, waaronder corona, stonden onze comitéinkomsten opeens stil. Al brainstormend over nieuwe opties kwam de man van comitélid Nel Muilwijk, Gert, ineens met een briljant idee. Als hobby rommelde hij regelmatig met oud-ijzer en hij wilde dit wel voor Woord en Daad gaan doen. Van het één kwam het ander. Er staat bij hen nu een kar langs de weg met een bord erbij. En ze zamelen niet alleen oud ijzer in, maar ook koper en lood. Gert brengt alles naar zijn voormalige werkgever, die heel blij is met iedere ‘vangst’. En als penningmeester mag ik altijd zeer verheugd de opbrengst – in euro’s welteverstaan – in ontvangst nemen, meestal tussen de € 300,- en € 400,-. Geweldig toch?!’
Hoe geven jullie bekendheid aan deze mooie actie?
Kees: ‘We plaatsen regelmatig een bericht in de kerkbodes en in het huis-aan-huisblad. Je moet het mensen vooral makkelijk maken, daarom hebben we ook een ophaalservice.’
Heb je nog een tip voor andere comités?
Kees: ‘Er is goud te halen in het ophalen van oud-ijzer. Kijk vooraf wel even of een kerkelijke gemeente niet al actief is op dit gebied. Je kunt daarbij natuurlijk wel de handen ineen slaan. En tot slot, als ik tegen Gert zeg: Jij bent tonnen waard!, dan zegt Gert altijd: “De Heere neigt de harten van de mensen, anders komen ze echt niet”. ‘En zo is het.’
