‘Door het uitroepen van de noodtoestand door de overheid kan ik niet naar mijn familie en voel ik me alleen’, zegt de 22 -jarige Alem Tsegaye. Ze doet de opleiding voor secretaresse van de vakschool Hope Enterprises in Gambella in Ethiopië. Het land is hard getroffen door de coronacrisis. Studenten van deze vakschool en één van hun docenten vertellen wat de pandemie voor hen in de praktijk betekent.
Verloren inkomsten
Alem (foto boven) heeft sinds 2012 een dienstverlenend bedrijfje. ‘Dat ging goed genoeg om in mijn levensonderhoud en in dat van mijn familie te voorzien. Graag wil ik het ook uitbreiden. Maar het werk ligt nu nagenoeg stil en ik ben bang dat de economische crisis in het land door de pandemie erger wordt.’
Onlineverkoop van de diensten die haar bedrijf levert, is niet mogelijk en ondanks het kleine beetje spaargeld dat ze heeft, ziet ze een faillissement op zich afkomen als het zo doorgaat. ‘Het duurt zeker een jaar voordat ik de verloren inkomsten terug heb verdiend. Als ik het niet red, ga ik voor een herstart en wil ik de zaak groter opzetten. Ik hoop dat het Job Booster- programma me dan kan helpen om dit op een goede manier te doen.’
‘Mijn geloof helpt me om de maatregelen van de overheid te accepteren en ik wil graag de armen ondersteunen als het weer goed gaat met mijn bedrijf’, besluit ze.
Veel gebeden
De 19-jarige Banchayehu Hordofa (foto boven) doet eveneens de opleiding secretaresse. ‘De Ethiopische bevolking lijdt enorm onder de uitbraak van het coronavirus’, verzucht ze. ‘Veel bedrijven zijn bijvoorbeeld gesloten en het inkomen van veel mensen staat op de tocht. Er wordt in ons land veel gebeden of de ziekte mag verdwijnen.’
In oktober 2018 begon Banchayehu met de opleiding en het ging haar goed af. ‘Ik zit nu op niveau 2, in het tweede jaar. Er lag veel nadruk op praktische activiteiten. Onze docenten hebben ons er onlangs over geïnformeerd dat we de theoretische lessen online krijgen. Gelukkig heb ik een internetverbinding, zodat ik deze lessen kan volgen. Ik wil later graag een baan die aansluit bij mijn opleiding en dan nog een vervolgopleiding doen.’
Lesgeven op afstand
Haimanot Taye is trainer op de vakschool en leert zijn studenten metselen. Hoewel zijn inkomen niet direct op de tocht staat, maakt hij zich wel zorgen over zijn werk. ‘Als het doorgaat zoals het nu gaat in ons land, weet ik niet wat er in de toekomst gaat gebeuren. Behalve mijn gezin zijn er ook een broer en een zus afhankelijk van mijn salaris. Ik bid er in mijn huis altijd voor tot God dat Covid-19 verdwijnt. Dat maakt me zelfverzekerder en versterkt me in mijn dagelijks leven.’
Op dit moment heeft Haimanot 27 studenten, die vooral onlinelessen krijgen. ‘Voor de theorielessen is dit een goede oplossing, maar de praktijklessen kunnen onmogelijk thuis gegeven worden. Daarvoor komen ze een enkele keer bij elkaar en geef ik les ’op afstand’. Examens worden ook online afgenomen. Als de studenten eenmaal aan onlinelessen gewend zijn, zou het best kunnen dat we theorielessen op deze manier blijven geven. Waarschijnlijk blijkt dit best een effectieve methode.’
Werk en Opleiding in Ethiopie
Woord en Daad ondersteunt samen met een groot aantal lokale partnerorganisaties jongeren in het vinden van werk. Dat doen we door samenwerking met de vakscholen in Dessie en Gambella, waar in totaal zo’n 200 jongeren een vakopleiding volgen. In het zuiden van Ethiopië ondersteunen we jongeren via het project Sterk voor Werk.
