Bangladesh staat vooral bekend om de slechte omstandigheden in kledingfabrieken. Veel jongeren zijn werkloos. Geld voor een vakopleiding is er niet en werk als dagloner levert nauwelijks iets op. Woord en Daad zet zich al jaren met succes in voor scholing en werk voor deze jonge Bengalen. Ambitie hebben de jongeren genoeg, met dit programma geven we hen een steuntje in de rug om die ambities waar te maken.
Samen met partnerorganisatie CSS biedt Woord en Daad vakopleiding en arbeidsbemiddeling aan. Samen met de vakschool in Khulna zetten we in op kwalitatief goed onderwijs en vanuit de scholen worden jongeren begeleidt naar werk. De vakschool biedt opleidingen in zeven sectoren aan: autotechniek, elektrotechniek, houtbewerking, metaalbewerking, kledingontwerp, koken en landmeten.
Na de opleiding zijn de jongeren klaar om aan het werk te gaan. Niet alle jongeren lukt het om zelf een baan te vinden. De vakschool biedt ondersteuning via het Job Business Service-kantoor. Deze dienst heeft nauw contact met de arbeidsmarkt en heeft een groot netwerk van werkgevers. Dankzij dat netwerk lukt het om de jongeren in contact te brengen met werkgevers. Uit cijfers van voorgaande jaren blijkt dat meer dan 85% van de studenten slaagt.
Lees onze projectupdates en raak op de hoogte van de ontwikkelingen binnen dit project.
Lees onze nieuwsberichten en verhalen over dit project.
Faisal Howlader is één van de jongeren die een vakopleiding volgt aan de vakschool in Khulna, Bangladesh. Faisal koos de opleiding ‘General Mechanics’, een brede technische opleiding. Woord en Daad ondersteunt deze vakschool van partnerorganisatie CSS zodat jongeren een goede
Als in 2015 plotseling haar vader overlijdt, is Mariya Sultana Mohona onverwachts de enige kostwinner in het gezin. Het inkomen van het gezin, dat eigenlijk altijd al onvoldoende was, daalt nog verder. ‘Ik wilde graag iets voor mijn familie betekenen.’
‘Ik ben geboren in een vissersgemeenschap in het dorp Jorsing, in Koyra, aan de oevers van de Golf van Bengalen. Mijn vader, Salam Mallik, is een visser en net als andere kinderen ging ik als kind met mijn vader mee
‘Het was een grote schok voor mij toen mijn man me verliet, maar ik heb de hoop niet verloren,’ vertelt Monika (37 jaar) uit Bangladesh. De echtscheiding zette haar voor het blok. Ineens was ze alleen verantwoordelijk voor de opvoeding
‘Het elektrotechnieklokaal is goed uitgerust met het nodige gereedschap en de docenten leggen de nadruk op de praktijk,’ vertelt Hasin Rayan Tasin uit Bangladesh. Hij is één van de jongeren die een opleiding Elektrotechniek volgen aan de vakschool van CSS.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in Daadkracht Als wij hen niet helpen, wie wel? Het is een vraag die jaren geleden aan dominee Mark Munshi, directeur van partnerorganisatie CSS uit Bangladesh, gesteld werd door één van de medewerkers. Die vraag
‘Ik bid tot de Almachtige dat Hij me zal leiden op het juiste carrière pad.’ Somrat Sakar is bewust bezig met zijn toekomst. In januari begon hij aan een tweejarige technische opleiding aan de vakschool. De Bengaalse jongen droomt er
‘Hier sta ik dan. Ik leer over elektriciteit in woningen en ik kan dat werk zelf doen.’ Edrish Ali lijkt zelf nog een beetje verbaasd als hij dit vertelt. Met veiligheidskleding aan staat hij bij een paneel in het praktijklokaal
Ik moet een vakopleiding volgen, realiseerde Riaz Sana uit Bangladesh zich na de zoveelste mislukte poging om een baan te vinden. Zolang hij geen beroepsvaardigheden leerde, zou hij nooit een baan vinden.
‘Bid voor mij dat ik in de toekomst mijn eigen bedrijf kan starten. Ik wil graag een training over voedsel en drinken voor gevorderden volgen.’ Enita Malee heeft een duidelijk doel voor ogen waar ze naartoe wil werken. Ze is één
Badhon Bachar kijkt op van zijn werkbank. De ventilator die voor hem ligt, is grotendeels gedemonteerd. Hij volgt een tweejarige opleiding elektrotechniek. ‘Het is een zegen van God dat ik een formele training kan volgen,’ vertelt hij.
‘In het lokaal voor de training hebben we al het noodzakelijk gereedschap. De docenten van de opleiding Elektricien nemen de praktijklessen heel serieus,’ vertelt Kamran Matabbor. Hij studeert aan de vakschool van partnerorganisatie CSS in Bangladesh. In deze video vertelt
Milan Kumar Saha groeide op in een arm gezin. Zijn vader verkoopt ketelblad. In de Aziatische cultuur kauwt men op deze bladeren die een aantal goede eigenschappen hebben. Toch kreeg Milan de kans om een vaktraining te volgen. ‘Dankzij de
Shoyeb Akon heeft al van jongs af een heldere droom: hij wil engineer worden. Zijn ouders stimuleren hem om zijn dromen na te jagen, maar het lage salaris van zijn vader helpt niet mee. ‘Hoewel ik het enigste kind ben,
Na het overlijden van de vader van Rounoqul Islam Emon in 2019 breekt een moeilijke periode aan. Zijn vader was de kostwinner van het gezin en met zijn overlijden viel ook het inkomen weg. Zijn moeder heeft haar hoop gevestigd
Een baan betekent veel, zeker voor jongeren in Bangladesh. Met een inkomen kunnen ze bouwen aan hun toekomst en hun familie ondersteunen. De 18-jarige Noor-A-Alam Khan was zo blij met zijn baan dat hij van zijn eerste salaris snoepgoed kocht
‘Het ging de goede kant op, maar toen kwam corona.’ De zin vormt het kantelpunt in het verhaal van Tanzim Ahamed Imran uit Bangladesh. De 17-jarige jongen komt uit een arme familie waardoor onderwijs niet vanzelfsprekend was. Toch lukte het
‘Allereerst ben ik God dankbaar dat Hij onze familie beschermt tijdens de pandemie. Ik bid voor iedereen die lijdt aan corona.’ Hoewel er in de familie van Nashid Sheikh nog niemand positief getest is op corona, heeft de pandemie grote
Moumita Bose (25) uit Bangladesh volgde een universitaire opleiding maar kon geen werk vinden. Via het Werk en Opleiding-programma van Woord en Daad volgde ze een aantal trainingen waardoor haar zelfvertrouwen groeide en ze een eigen onderneming begon.
Geldgebrek beroofde Fatema Akter Bithi van toekomstperspectief. Na de basissschool bleef ze thuis om samen met haar moeder voor haar twee broertjes en zusje te zorgen. ‘Mijn leven stond stil. Ik had geen dromen of ambities.’
‘Mijn ouders hebben hoge verwachtingen van mij,’ vertelt de 17-jarige Riadul Jannat. Riadul groeide op in een arm gezin in één van de buitenwijken van Khulna. Hij volgt een twee jarige, technische opleiding.
Razu Shaikh (19) was gefrustreerd. Zijn baan als leidinggevende op een pluimveebedrijf leverde nauwelijks genoeg inkomen op voor hem en zijn moeder.
Vroeger, toen zijn vader nog leefde en in de haven van Mongla (Bangladesh) werkte, was er voldoende geld, maar dat is lang geleden. Ze kunnen thuis de eindjes nauwelijks aan elkaar knopen sinds zijn vader 12 jaar geleden overleed.
Lipika Das snijdt met vaardige hand een groene paprika in stukken. Achter haar werken twee collega’s aan een maaltijd.
De vijftienjarige student autotechniek barst van de ambitie. ‘Ik koos voor autotechniek omdat ik een eigen garage wil openen in ons dorp,’ vertelt Palash Mondal.
De vader van Sheikh Rashid Shabab Ratul (16 jaar) is weer een dag thuis. De jutefabriek waar hij werkt is vandaag gesloten, omdat er te weinig aanvoer van jute is.
Zijn ouders hadden onvoldoende geld. Daardoor kon Nilkontho Mridha zijn school niet afmaken. Samen met zijn ouders woont hij in Khulna City, Bangladesh. Toen hij een advertentie zag van een technische opleiding twijfelde hij geen moment. Dankzij het Job Booster
© Woord en Daad | Privacy statement | Disclaimer
U krijgt binnenkort een nummer van Daadkracht in de brievenbus!
