Ik heb niets met lange rijen. Niets met lange rijen mensen voor een attractie, voor een kassa en nog minder met lange files op de snelweg. Maar ik heb wel iets met lange rijen mensen voor de waterpomp in landen als Ethiopië. In Shalla, een droge regio in Ethiopië, wachten mensen soms uren tot ze aan de beurt zijn voor het vullen van hun jerrycans met schoon drinkwater. En dat nadat ze vele kilometers hebben afgelegd. Wat een contrast met mijn leven: ik heb thuis de beschikking over meerdere functionerende waterkranen.
Ik moet denken aan een beeld dat mij altijd bijblijft: de lange rij van minstens vijftig mensen in een dorpje in Niger. Allemaal wachtten ze op drinkwater, met hun gele jerrycan. Wachten op drinkwater dat er in die put nauwelijks was. Het water sijpelde vanuit de wanden van de put en vulde de put nauwelijks. En steeds was er iemand die de zak weer over de bodem van put liet gaan om het schamele beetje vieze water te putten. Hele dagen stonden ze daar, in de warmte. De rij werd niet korter. De dorst werd niet minder. De wachttijd evenmin.
Wachten voor water
Wachten op beschikbaar drinkwater. Het kost mensen in landen als Niger en Ethiopië hele dagdelen om hun gezin te voorzien van drinkwater. Wat heb ik dan een tijd voor andere dingen hier in Nederland. Maar dat vraagt wel om een verantwoordelijk gebruik van die tijd. Wat doe ik met mijn tijd, wat is belangrijk? En wat is belangrijk voor de mensen in Shalla in Ethiopië? Wat doen zij met de tijd die vrijkomt als ze straks in hun eigen dorp water kunnen halen?
Rijen verminderen
We worden gevraagd om goed met onze tijd om te gaan. Ik ben dankbaar dat ik mag meehelpen om de rijen mensen voor drinkwater te verminderen. Wat zou het mooi zijn als de rijen over een paar jaar opgelost zijn, kleiner zijn of op z’n minst snel doorstromen bij een waterpomp in eigen dorp.
Levensbehoefte
Wat voor mogelijkheden schept de aanwezigheid van drinkwater in Shalla nog meer? De dorst wordt gelest. En er is tijd om andere dingen te kunnen doen. Mensen kunnen die tijd gebruiken om betaald te werken, een tuintje te bewerken waar ze eigen voedsel verbouwen of een opleiding te volgen. De komst van schoon drinkwater voorziet niet alleen in een eerste levensbehoefte, maar heeft invloed op het héle leven.
Over de auteur
Renate Bode is projectleider voor Noodhulp en Weerbaarheid. Binnen dit programma houdt zij zich bezig met het weerbaar maken van gemeenschappen. Zowel bij acute rampen als op plaatsen waar rampen zich langzaam ontwikkelen, draagt zij bij aan het vormgeven van een duurzame verandering. Haar jarenlange ervaring met het werken aan voedselzekerheid in de Sahel is een waardevolle toevoeging die ze nu kan gebruiken om mensen in andere landen te helpen.
