Jusu’s kinderen komen iedere dag na school helpen op de boerderij. Ze moeten wel, want het is de enige bron van inkomen voor het gezin. Toch is het niet genoeg. ‘Als iemand in het gezin plotseling medicijnen nodig heeft, kunnen we dat niet betalen. Ook voor het dagelijks leven en onderwijs is vaak te weinig geld.’

Eenvoudige boer
Gelukkig kan een van de kinderen via het sponsorprogramma naar school. Het gezin wordt hierdoor ook geholpen. Jusu: ‘Ik ben maar een eenvoudige boer en heb nooit verder geleerd. Dankzij het sponsorprogramma zie ik nu hoe belangrijk onderwijs is. Daarom doe ik er alles aan om mijn kinderen naar school te kunnen laten gaan. Zo kunnen zij later een zekerder leven leiden.

Belang van onderwijs
Onze nieuwe president komt uit ons eigen district. Toen hij werd aangesteld realiseerde ik me dat het heel belangrijk is dat elk kind onderwijs krijgt. Als de president van ons land geen opleiding had gehad, was hij niet geworden wie hij nu is. Wanneer mensen onderwijs krijgen, kunnen ze een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van ons land. Daarom is het voor mij heel belangrijk dat mijn kinderen naar school gaan.’


Directeur van het schoolbestuur
Inmiddels is Jusu zelf ook betrokken bij het sponsorprogramma. Hij is directeur van het schoolbestuur en selecteert welke nieuwe kinderen 
worden gesponsord. Ook bezoekt hij regelmatig de school om te kijken hoe de leraren het doen. Jusu vertelt dat hij er veel van geleerd heeft. ‘Een van de belangrijkste lessen’, zegt hij, ‘is dat je ook moet delen met mensen die geen familie zijn. In de Afrikaanse cultuur is dat niet zo gebruikelijk, maar binnen het sponsorprogramma is dat heel anders. Je hoeft niet zelf genoeg te hebben voordat je een ander kunt steunen. Ook hoef je diegene niet te kennen. De wetenschap dat je hun leven kan veranderen is genoeg.’

Toekomst
Jusu hoopt dat zijn kinderen in de toekomst nog veel zullen leren. Zo zullen ze een goede baan en hoog salaris krijgen en een zeker leven kunnen leiden. ‘Zelf hoop ik nog veel te leren over betere manieren om de boerderij te runnen. Ook hoop ik nog lang betrokken te zijn bij de school.’