Toen de coronapandemie in maart de wereld over trok, zette de Ethiopische autoriteiten teams in om voorlichting te geven in de dorpen over symptomen en het belang van goede hygiëne. ‘Het was goed om kennis te hebben van de ziekte, maar het was ook angstaanjagend,’ vertelt Fetiya Hamda. De 26-jarige moeder vertelt over de onmogelijke opgave waar de mensen in Senbatu Shalla voor stonden om verspreiding van het virus te voorkomen.
‘Het was angstaanjagend, want ik wist hoe het virus zich verspreidde, maar ik kon de handgel en beschermende materialen die ik nodig had niet kopen. We hebben geen water om onze handen te wassen en mondkapjes en handgel kunnen we niet betalen, als ze al beschikbaar zijn in deze regio.’
Handen wassen in droge regio
Senbatu Shalla is een droog gebied waar schoon drinkwater nauwelijks beschikbaar is. De mensen drinken vervuld oppervlaktewater of lopen grote afstanden om schoon water te kopen. Dat kost hen een groot deel van hun inkomen. Water is hier alleen om te drinken, niet om mee te wassen.
Samen met lokale organisaties werkt Woord en Daad aan schoon en betaalbaar drinkwater voor deze mensen. In de eerste helft van 2020 is een diepe put geboord in de hooglanden, enkele tientallen kilometers buiten Shalla. Hier spuit fris, schoon water uit de grond. In de volgende fase werken we aan pijpleidingen waardoor het water naar Shalla stroomt.
Mondkapjes, handgel en stukken zeep
Met de coronapandemie staan de mensen in Shalla voor een onmogelijke opgave. Water om handen mee te wassen is er niet en geld om handgel of mondkapjes te kopen hebben ze niet. Een groot deel van hun inkomen besteden de mensen aan drinkwater. Samen met lokale partners startte Woord en Daad een project om de mensen in Senbatu Shalla te ondersteunen in deze nieuwe uitdaging. Duizenden mondkapjes, liters handgel en stukken zeep werden uitgedeeld. Tegelijk gaven we voorlichting hoe deze materialen te gebruiken. Fetiya is één van de duizenden mensen die deze materialen ontving.
Naakt zonder mondkapje
‘Ik had nog nooit een mondkapje gezien. Tijdens de voorlichting lette ik goed op toen gedemonstreerd werd hoe je een mondkapje moet dragen. Het was heel eenvoudig te leren.’ De eerste keer dat Fetiya met een mondkapje het huis uit ging, voelde dat best raar. Na drie dagen raakte ze gewend aan het mondkapje. ‘Nu mis ik het als ik zonder mondkapje naar buiten ga. We schudden geen handen meer en we hebben geen fysiek contact met elkaar. Elke keer dat ik iets in ontvangst neem, gebruik ik de handgel. Ik houd mezelf voor dat het beter is om deze materialen goed te gebruiken, dan het risico te lopen besmet te raken. Een mondkapje en handgel; ik voel me veilig.’
Koop een monkapje voor water in Senbatu Shalla
Over heel de wereld merken we de impact van de pandemie. Sociale contacten zijn minder, werken doen we voornamelijk thuis en het dragen van een mondkapje wordt regel in plaats van uitzondering. Wat we ook zien, is dat juist een crisis als deze het verschil tussen arm en rijk groter maakt. Ook nu worden de armsten het hardst getroffen.
Daarom zien we als Woord en Daad meer dan ooit de noodzaak om verbonden te blijven. Hoe? Door een mondkapje! Koop nu een Woord en Daad mondkapje en draag bij aan goede hygiëne en schoon water in Senbatu Shalla!
