‘Mijn naam is Eragis en ik ben 15 jaar oud. Ik kom uit het dorp Dagisohet, in het district Hobicha. Ik heb zes broers en zussen. Ik woon nu weer bij mijn familie, maar een tijdje terug ben ik weg gegaan omdat mijn ouders mij niet meer naar school konden laten gaan. Ik besloot naar Sodo te gaan, want ik dacht dat ik daar veel geld zou verdienen en dan verder zou kunnen leren. Helaas is dat niet gelukt.
Ik dacht dat ik verschillende baantjes kon doen en geld kon verdienen, maar dat was onmogelijk. Daarom ging ik naar restaurants en bedelde ik om restjes eten. Ik sliep op straat. Ik verloor gewicht omdat ik meestal niet genoeg te eten kreeg. Ik was vaak ziek en de jongens die bij mij sliepen gingen dan wat eten voor mij bedelen. Mijn leven op straat was verschrikkelijk.
Ontmoeting op straat
Ondertussen dacht ik na over hoe ik terug naar school zou kunnen gaan. Op een nacht regende het hevig. Ik begon me af te vragen waarom ik thuis was weggegaan en mijn familie had achtergelaten. Alles veranderde toen mensen van Hope for Justice me op een dag op straat tegenkwamen en mij vertelden over de gevaren van het leven op straat. Ze beloofden me dat als ik naar hun opvangcentrum zou gaan, ik voedsel, kleding, onderdak, medische zorg en training in levensvaardigheden zou krijgen. Ze vroegen me ook of ik geïnteresseerd was om later met mijn familie herenigd te worden.
Denken aan terugkeer naar familie
Toen ik bij Hope for Justice kwam, was ik een beetje terughoudend over alles. Maar na verschillende begeleidingsmomenten en creatieve therapieën begon ik deel te nemen aan verschillende activiteiten zoals spelen met de andere jongens en de lifeskill trainingen. Ik kreeg dingen die ik nog nooit in mijn leven had gezien en ik begon te denken aan de terugkeer naar mijn familie en de mogelijkheden om mijn opleiding voort te zetten.
Blik vooruit
Uiteindelijk werd ik naar mijn familie gebracht en met hen herenigd. Tijdens dit moment voelde ik me de gelukkigste persoon ter wereld. Ik zit weer op school en het gaat goed. Het belangrijkste is dat mijn gedrag is veranderd. Ik kan nu met mijn familie samenleven en mijn opleiding voortzetten. Mijn toekomstplan is om deel te nemen aan schoolclubs, ik wil mijn ouders ondersteunen en straatkinderen leren wat de ernstige gevolgen zijn van het leven op straat.
‘Dank aan God’
Ik wil alle medewerkers van Hope for Justice bedanken, in het bijzonder de leraren, verpleegkundigen en maatschappelijk werkers. Zij hebben mij goed begeleid en geholpen bij de hereniging met mijn familie. Bovenal dank aan God dat Hij mij steun gaf via dit project!’
Meer over dit project
Ieder kind is het waard om op te groeien in vrijheid. Helaas zitten wereldwijd miljoenen kinderen gevangen in een systeem van moderne slavernij. Bijvoorbeeld in Ethiopië, waar een combinatie van armoede, familieproblemen én hiaten in de wetgeving leidt tot uitbuiting van kinderen. Daarom werkt Woord en Daad, samen met een consortium van lokale partners, aan de bestrijding van moderne slavernij door de ketens van kinderarbeid en uitbuiting in Ethiopië te doorbreken.
