Projectupdate Hope for Justice | juli 2021

In 2020 konden 83 kinderen terugkeren naar hun familie. Daar zijn we dankbaar voor! Deze kinderen kwamen, nadat ze waren weggelopen van huis, in contact met onze partnerorganisatie Hope for Justice. Ze werden uitgenodigd voor het programma. Na een periode van (psychologische) begeleiding en christelijk onderwijs zijn de kinderen nu sterk genoeg om te re-integreren. Om dit goed te laten verlopen, zullen we ook de komende twee jaar nog begeleiding bieden aan de families. Het is mooi om te zien dat de meeste kinderen nu naar school gaan en werken aan hun toekomst. Een groot verschil met hun situatie een aantal jaar geleden!

In deze rapportage leest u over de activiteiten die in de afgelopen maanden hebben plaats gevonden. Ook leest u de aangrijpende verhalen van Abenezer en Demekech, twee kinderen die onlangs werden herenigd met hun familie. Hartelijk dank voor uw steun!

Terugblik online event

Heeft u ons online event over de straatkinderen in Ethiopië gezien? Er werden indrukwekkende verhalen van kwetsbaarheid en hoop gedeeld. Zo sprak Lemlem, medewerker van Hope for Justice, over haar motivatie om zich in te zetten voor straatkinderen. Ze vertelde: ‘Ik ben heel blij om een stem te kunnen zijn voor kinderen die zichzelf niet kunnen uiten. Gods genade drijft ons om dit werk te doen.’ Ook was te zien hoe Belen na een traumatische jeugd nu veilig is in het Lighthouse van onze partnerorganisatie. Ze durft zelfs weer over haar toekomst te dromen. ‘Later wil ik piloot worden en straatkinderen helpen. Ik ben dankbaar voor alles wat de mensen hier voor me doen.’ Zeker het kijken waard!

Ouders bieden een veilig thuis aan hun kinderen

Begeleiding voor 542 ouders/verzorgenden  

Hope for Justice wil gezinnen zodanig versterken dat ouders goed voor hun kinderen kunnen zorgen en de kinderen niet (opnieuw) de straat op gaan. In 2020 volgden 542 ouders/verzorgenden van de kinderen die re-integreerden een training. Hierin leerden ze de nodige vaardigheden om goed voor hun kinderen te zorgen. Een belangrijke vaardigheid is bijvoorbeeld het kunnen oplossen van conflicten. Regelmatig bellen medewerkers van Hope for Justice met deze ouders om te vragen hoe het gaat.

Inkomen stijgt, waardoor kinderen niet weglopen

Ondanks de coronapandemie lukte het de deelnemers van de Self Help Groups om geld te verdienen met een eigen bedrijfje. In de eerste zes maanden van 2020 spaarden 32% van de deelnemers regelmatig geld, en aan het einde van 2020 was dit zelfs gestegen naar 95%. De ouders worden op deze manier economisch zelfstandiger, waardoor ze beter in de basisbehoeften van hun kinderen kunnen voorzien. De kinderen zullen hierdoor niet de straat op gaan in de hoop op een beter leven, maar kunnen naar school en op die manier werken aan hun toekomst.

Veel bijeenkomsten konden vanwege de lockdown in Ethiopië niet doorgaan, maar toen de maatregelen werden versoepeld volgden 3470 ouders een bijeenkomst over de gevaren van kinderhandel, illegale migratie en leven op straat. Ook leerden ze dat mishandeling of het verwaarlozen van kinderen het beste kunnen rapporteren, zodat dit stopt. Deze praktijken zitten zo diep verweven in het alledaagse leven van de Ethiopische cultuur, dat dit echt een eye opener was voor de ouders. Het is mooi om te zien dat de ouders verandering willen en steeds meer in opstand komen tegen deze praktijken!

Senia is één van de moeders in de SHG. Ze vertelt:

‘Elke week verkocht ik koffiebonen. Na zes maanden ontving ik een lening van de SHG. Met dat geld ben ik fruit en later ook groenten gaan inkopen en verkopen. Inmiddels heb ik zelfs een eigen winkeltje kunnen openen. Ik ben ontsnapt aan een uitzichtloos leven. Dit is een nieuw hoofdstuk in het leven van ons gezin!’

Kinderen hebben de nodige kennis en vaardigheden voor een hoopvolle toekomst

Regelmatig gaan de medewerkers van Hope for Justice de straat op om de kinderen die daar leven aan te spreken. In 2020 konden op die manier 286 kinderen kennis maken met het werk van onze partnerorganisatie. Ze werden uitgenodigd om in het Lighthouse te werken aan terugkeer in de maatschappij. Niet iedereen gaat hierop in. Toch werden in 2020 78 straatkinderen opgevangen. Zij ontvangen nu een veilig onderdak, maaltijden, kleding, onderwijs, trainingen en medische en psychologische zorg. Uiteindelijk hopen zij ook weer terug te keren bij hun familie, of bij een gastgezin.

In het afgelopen jaar waren de scholen een tijd gesloten vanwege de coronapandemie. Docenten hebben die tijd gebruikt om een training te volgen over de rechten van ieder kind die zijn opgesteld door de VN.  Toen de scholen weer open gingen, zetten de docenten zich in om de leerlingen (en hun ouders) te motiveren om weer naar school te gaan. Eén van de ouders die het belang van onderwijs inziet, is Ato Borsamo. Hij stopte op jonge leeftijd met school toen zijn vader overleed. ‘Ik had weinig baankansen, daarom werd ik boer.  Inmiddels heb ik een gezin met zes kinderen, maar ik verdien niet genoeg om goed voor hen te kunnen zorgen. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen naar school gaan, want dan kunnen ze later een beter leven opbouwen.’

Het verhaal van…

“De vreugde is zó groot, alsof ik mijn zoon opnieuw geboren zie worden. Ik zal deze dag nooit vergeten.”

– moeder van Abenezer

De 9-jarige Abenezer was met zijn vriendjes aan het spelen, toen een handelaar hem benaderde. Hij beloofde een beter leven in de stad, maar toen Abenezer daar aankwam, werd hij gedwongen om traditionele weeftechnieken te leren en uit te voeren. De omstandigheden waren slecht. Abenezer kreeg weinig te eten en werd zowel lichamelijk als emotioneel mishandeld.

Na negen maanden van angst en uitputting greep Abenezer dapper zijn kans om te ontsnappen. Hij werd op straat gevonden door de politie, die hem doorverwees naar Hope for Justice. Toen de medewerkers hem ontmoeten, was Abenezer getraumatiseerd. Hij had het gevoel dat niemand zou begrijpen wat hij had meegemaakt. Twee maanden lang heeft Abenezer in het Lighthouse gewoond. De medewerkers gaven hem de zorg, begeleiding en vaardigheden die hij nodig had. De ervaring van de andere kinderen in het Lighthouse hielpen hem ook.

Abenezer begon meer te praten en deed steeds vaker mee met activiteiten. In de tussentijd ging Hope for Justice op zoek naar zijn familie, die al die tijd al naar Abenezer op zoek was. De opluchting was groot toen ze hoorden dat hij veilig was. De familie was erg emotioneel en huilde tranen van vreugde tijdens de hereniging met Abenezer. Abenezer woont nu weer thuis en gaat weer naar school.

Demekech* (7) werd vanuit een dorp op het platteland van Ethiopië naar de stad gesmokkeld door een familielid. Hij beloofde haar een goede opleiding, maar de realiteit was anders. Demekech mocht niet naar school, maar moest zwaar, huishoudelijk werk doen. Demekech werd lichamelijk en emotioneel mishandeld; haar hoofdhuidinfectie  was “vies”, en het gastgezin dwong haar op de grond te slapen zodat zij geen ontsteking zouden oplopen.

Op een dag zag Demekech dat de deur niet op slot was. Dit was haar kans om te ontsnappen! Demekech werd gevonden door de politie en gebracht naar het Lighthouse. Bij aankomst was Demekech vermagerd en erg verlegen. Ze wilde niet meedoen met het onderwijs of spelen met de andere kinderen. De medewerkers van Hope for Justice hielpen Demekech drie maanden lang om het meisje te helpen herstellen van haar trauma. De hoofdhuidinfectie werd behandeld en Demekechs haar begon weer aan te groeien.

Demekech kreeg meer zelfvertrouwen: ze begon mee te doen en vrienden te maken. Na een jaar is Demech herenigd met haar familie en gaat ze weer naar school.

© Woord en Daad | Privacy statementDisclaimer

Bedankt voor uw interesse in een gratis nummer van Daadkracht!

U krijgt binnenkort een nummer van Daadkracht in de brievenbus!

  • Bekijk hier onze privacyverklaring